Tomasz Orłowski

Chociaż konsola PlayStation jest obecnie prawdopodobnie najbardziej znanym sprzętem do gier, to rzadko kiedy myśli się o jej historii. A mówiąc dokładniej o osobach, które stały za powstaniem marki. Zastanawiając się nad tym przychodzą na myśl anonimowi ludzie w garniturach, skupiający się jedynie na ekonomicznych profitach. I poniekąd tak jest. Jednak książka pokazuje też drugą stronę medalu - postacie nietuzinkowe, charakterne i jedyne w swoim rodzaju, mające wpływ na najważniejsze decyzje wielkich korporacji. I właśnie ukazanie tych wyjątkowych osób oraz ich wzajemnych relacji w dobie błyskawicznie zmieniającej się sytuacji na rynku gier, udało się przedstawić autorowi rewelacyjnie. Poznajemy nie tylko ich życie zawodowe, ale przede wszystkim ciekawie nakreślone osobowości. W trakcie lektury moim ulubieńcem stał się Ken Kutaragi zwany "szalonym Kenem", ale każdy pojawiający się na kartach książki ma swoje ważne miejsce w fabule. Sama książka jest sprawnym i trafnym połączeniem wiadomości dziennikarskich z drobnymi wstawkami fabularnymi. Te skupiają się głównie na rozmowach bohaterów w kluczowych momentach. Autor sam przyznał, że dał się w tym miejscu ponieść wodzy fantazji. To znaczy samą otoczką rozmów, a nie ich treściami. Według mnie zabieg ten okazał się strzałem w dziesiątkę, ponieważ lektura zyskuje na różnorodności, a kolejne rozdziały śledzi się z zapartym tchem. I wcale nie przesadzam z tym określeniem. Aż trudno uwierzyć, że tak zawiłe personalnie i technologiczne starcie trzech firm - Nintendo, Segi i Sony, udało się tak zręcznie ująć na niecałych stu stronach. Z jednej strony po zakończeniu lektury robi się smutno, że to już koniec, a z drugiej długość wydaje się idealna. W skondensowany, i co najważniejsze, przejrzysty sposób przedstawia początki Sony w świecie gier wideo.