Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytuł książki "Towarzysz Hemingway" wprowadza w błąd. Ernest Hemingway nie był nigdy członkiem jakiejkolwiek partii komunistycznej. I wynika to właśnie z tej książki. Owszem, przez lata, od wojny w Hiszpanii, nie ukrywał swoich sympatii dla ruchów lewicowych i antyimperialistycznych (cokolwiek miałoby to oznaczać). Efektem tych sympatii miałoby być nawiązanie współpracy wywiadowczej z NKWD. Nie do końca jednak wiadomo na jakich zasadach ta współpraca miała być realizowana. Tym bardziej, że o części dokumentów, autor tylko wspomina jako o ręcznych odpisach zrobionych z teczki Hemingwaya w latach 90-tych. Jednocześnie jednak z nawiązaniem kontaktów z NKWD, w latach 40-tych, pisarz nawiązuje współpracę z OSS (poprzedniczką CIA) i pojawia się na froncie we Francji. Jeżeli nawet Hemingway był w jakiś sposób związany z NKWD, czy później z KGB, to była to postawa daleka od tej jaką prezentował chociażby Kim Philby i jego koledzy z Cambridge. Ernest Hemingway przez całe życie szukał chyba silnych wrażeń. Chciałbym być silnym mężczyzną na wojnie z cygarem i szklaneczką whisky. A przy tym miał dość mocno sprecyzowane poglądy. Nic więc dziwnego, że z radością witał rewolucję na Kubie w 1959 roku. Stopniowo jednak odkrywał, że to wszystko, co robił i jakich wyborów dokonywał, z czasem traci sens i miarę. Po latach nikt nie chciał słuchać opowieści o wojnie w Hiszpanii, czy anegdot z walk we Francji. Stąd pewnie pojawiła się obsesja o rzekomym śledztwie FBI i tragiczny koniec pisarza.