Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opowieść niezwykła, ponieważ porusza tematykę bliskich mojemu sercu stron, dawnych tradycji, przesądów i obyczajów. W wielu historiach, które autorka przytoczyła w oryginalnej gwarze, jaką posługują się Panie Sordyl, odkryłam podobieństwa z opowieściami z dzieciństwa moich dziadków. Ta piękna gwara góralska nadaje książce unikalny klimat, może jednak utrudniać odbiór osobom trzecim, nieznającym słownictwa, typowych wyrażeń stosowanych przez społeczeność tego regionu oraz realiów życia w górach. Dla mnie osobiście jest to ciekawa gawęda, jakich wiele słuchałam w dzieciństwie i młodości. Życie bliźniaczek Zofii i Józefy jest nietuzinkowe, a ich dokonania dla kultury regionu napawają mnie dumą. Zaangażowanie tych starszych pań w edukację i przekazywanie tradycji młodemu pokoleniu, po prostu mnie zachwyciło. Nie jest to oczywiście żadna popularna powieść, czy wciągający kryminał, trafiające w gusta czytelników w całej Polsce. Lekturę polecam osobom zainteresowanych entologią i dawnymi zwyczajami w Beskidach, a także znawcom i badaczom gwary. Niewiarygodne jak język, którą mówią współcześnie na codzień w większości starsi ludzie, różni się od wsi do wsi! Autorka książki, Pani Barabara Rosiek, to kierownik Działu Etnografii w Muzeum Miejskim z Żywcu. To osoba otwarta na wszelkie pytania oraz ciekawy parner do dyskusji. Cieszę się, że udało jej się napisać i wydać tą wartościową książkę, utrwalając dorobek najbardziej znanych pieśniarek, gawędziarek i działaczek regionalnych Beskidów.