rozwińzwiń

Eugène Ionesco

Eugène Ionesco
16
7,7/10
Urodzony: 26.11.1909Zmarły: 28.03.1994
7,7/10średnia ocena książek autora
972 przeczytało książki autora
1 261 chce przeczytać książki autora
45fanów autora
Zostań fanem autora
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas

Książki i czasopisma

  • Wszystkie
  • Książki
  • Czasopisma
Dialog, nr 4 / 1965
1965
Dialog, nr 4 / 1965
Eugène Ionesco, Stanisław Piętak
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1965
Kráľ umiera
1964
Kráľ umiera
Eugène Ionesco
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1964
Dialog, nr 3 / marzec 1960
1960
Dialog, nr 3 / marzec 1960
Jerzy Janicki, Eugène Ionesco
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1960
Nosorożec
1959
Nosorożec
Eugène Ionesco
7,3 z 83 ocen
242 czytelników 7 opinii
1959
Dialog, nr 3 / 1957
1957
Dialog, nr 3 / 1957
Eugène Ionesco, John Millington Synge
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1957
Dialog, nr 7 / 1957
1957
Dialog, nr 7 / 1957
Eugène Ionesco, Samuel Beckett
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1957
Dialog, nr 5 / 1956
1956
Dialog, nr 5 / 1956
Antoni Marianowicz, Eugène Ionesco
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1956
Dialog, nr 1 / styczeń 1963
1963
Dialog, nr 1 / styczeń 1963
Eugène Ionesco, Antoni Słonimski
0,0 z ocen
1 czytelnik 1 opinia
1963

Popularne cytaty autora

  • Nie czuję, abym w zupełności należał do świata(...) Jeśli czuję się mimo wszystko stąd, to po prostu dlatego, że przebywając tu od dawna, tr...

    Nie czuję, abym w zupełności należał do świata(...) Jeśli czuję się mimo wszystko stąd, to po prostu dlatego, że przebywając tu od dawna, trochę się przyzwyczaiłem.Mam jednak wrażenie, że jestem skądinąd. Gdybym wiedział, gdzie jest to "gdzie indziej", czułbym się lepiej. Ale doprawdy nie wiem, jak na to pytanie odpowiedzieć. To, że mieszka we mnie niezrozumiała nostalgia, byłoby może jednak znakiem, że jakieś "gdzie indziej" istnieje. Owo "gdzie indziej" jest może jakimś "tutaj", którego nie mogę odnaleźć; a może też to, czego szukam, nie jest stąd.

    18 osób to lubi
  • Zdarza się, że człowiek śni. Przywiązuje się do tego snu, wierzy weń, kocha. Rano, gdy otwiera oczy, dwa światy jeszcze zachodzą na siebie, ...

    Zdarza się, że człowiek śni. Przywiązuje się do tego snu, wierzy weń, kocha. Rano, gdy otwiera oczy, dwa światy jeszcze zachodzą na siebie, twarze nocy w świetle dnia słabo się zarysowują. Chciałoby się je spamiętać, zatrzymać. Wymykają ci się z rąk, brutalna rzeczywistość dnia je wypędza. Człowiek pyta sam siebie: O czymże śniłem? Co to się działo? Kogo całowałem? Kogo kochałem? Co ja mówiłem i co do mnie mówiono? Pozostaje niewyraźny żal po tym, co było albo zdawało się być. Człowiek już nie wie, co miał wokół siebie. Już nie wie.

    18 osób to lubi
Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora