Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend – Światowy Dzień Zwierząt 2024
140
ArtykułyReese Witherspoon i Harlan Coben piszą wspólną powieść. Premiera thrillera już w przyszłym roku
22
Artykuły„Smok Diplodok” już w kinach, czyli komiksowi bohaterowie na wielkich ekranach1
ArtykułyAkcja recenzencka! Zgarnij egzemplarz powieści „W cieniu Annapurny” Michała Łuczyńskiego2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2023
Pogranicze folkloru i kultury popularnej w wielkomiejskiej Łodzi. Od połowy XIX wieku do 1939 roku
0 czytelników 0 opinii
2023
2022
2022
2022
2019
Sztetl, szund, bunt i Palestyna. Antologia twórczości literackiej Żydów w Łodzi (1905-1939)
1 czytelnik 0 opinii
2019
2018
2017
2015
2012
2011
2004
2001
1999
„Cud, że ręka jeszcze pisze…” / „Ein Wunder, die Hand schreibt noch…“. Świadectwa z łódzkiego getta z materiałami dydaktycznymi dla uczniów i studentów / Zeugnisse aus dem Lodzer Getto mit dem didaktischen Material für Schüler und Studierende Krystyna Radziszewska 
Książka jest zbiorem opowiadań, wierszy i dzienników osób przebywających w łódzkim getcie. Ponadto, została wzbogacona o publikacje dotyczące edukacji i szkolnictwa w Łodzi w czasie wojny oraz bezpośrednio przed nią.
Łódzkie getto żydowskie było pierwszym w pełni odizolowanym od reszty miasta oraz drugim co do wielkości (zaraz po getcie warszawskim) na ziemiach Polskich. Na jego terenie istniało wiele instytucji w pełni obsługiwanych przez mieszkańców getta, między innymi posiadali własną administrację, policję, szkoły oraz domy dziecka. Zarówno w publikacjach jak i twórczości mieszkańców powracającym tematem jest tak zwana „Wielka Szpera”. Była to akcja pomiędzy 5 a 12 września 1942 roku, kiedy to około 15 tysięcy żydów w tym dzieci, starcy, chorzy i niepracujący zostali wywiezieni do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem oraz zamordowani.
W książce zawarte mamy również zadania do tekstu dzięki którym możemy lepiej zrozumieć i przyswoić sobie czytane fragmenty, co jest bardzo dobrym pomysłem zwłaszcza jeśli czytelnikami są nastolatkowie lub starsze dzieci. Uważam, że warto podsuwać książki tego typu właśnie takim grupom wiekowym, ponieważ to pomaga kształtować charakter, pobudza patriotyzm oraz co najważniejsze uczy. Nauka historii jest bardzo ważna dla młodego pokolenia bo oni już niedługo nie będą mieli możliwości uczyć się jej z innych źródeł niż książka czy telewizja. A Naród który nie zna historii własnego kraju będzie powielał błędy własnych dziadków, nie potrafiąc wyciągać wniosków z ich błędów. Historia która wydarzyła się raz i została zapomniana, może wydarzyć się drugi raz ponieważ nikt w czas nie zauważy podobieństwa wydarzeń.
Lektura tej książki dała mi impuls do wielu przemyśleń oraz na nowo rozbudziła chęć sięgnięcia po kolejne pozycje związane z historią oraz korzystając z lata i wypoczynku na świeżym powietrzu nakłoniła do wycieczek do miejsc upamiętniających wydarzenia II Wojny Światowej.
Serdecznie polecam.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Miasto w mojej pamięci. Powojenne wspomnienia Niemców z Łodzi Krystyna Radziszewska 
Tytuł nieadekwatny do zawartości tego uniwersyteckiego opracowania, z którego 325-ciu stron w ebooku 15 stron zajmuje bibliografia (interesujące pozycje w języku polskim i niemieckim, wydane w latach 70-tych XX w. i w ostatnim czasie),40 stron zajmują przypisy, głównie opisujące autorów i inne postacie, wspomniane w tekście, 8 stron zajmuje wstęp, a 251 stron zawiera 11 opowiadań sześciu autorów, opowiadań bardzo różnych w tematyce, czasie i długości. Autorka nie przeprowadzała własnych wywiadów, tylko w większości posłużyła się tekstami, które ukazały się już wcześniej w różnych źródłach. Całość dla mnie bardzo niespójna i często nie dotycząca Łodzi. Jeżeli już jest to opracowanie naukowe, to brak mi w nim listy użytych nazwisk.
Najciekawsze było dla mnie najdłuższe w tej pracy opowiadanie – 134 strony - konsula niemieckiego Ericha von Luckwalda o przedwojennej Łodzi, w której pracował w latach 1926-1931. Pisze bardzo interesująco, wspomina również inne miejscowości w Polsce, które wtedy odwiedził (Łowicz na Boże Ciało, Morskie Oko w Tatrach, Gdynia). Z powodu zanieczyszczonego przez fabryki łódzkiego powietrza on i żona ucierpieli na zdrowiu i ze względu na zdrowie ich małych dzieci poprosił wkrótce o przeniesienie na inną placówkę.
Następne pięć opowiadań, z czego trzy tej samej autorki, pochodzą z roczników wspomnień wydanych w różnych latach w Wiesbaden. Większość dotyczy czasów wojny lub ucieczki z Łodzi przed Rosjanami, więc o samym mieście jest w nich niewiele. Cztery następne kilkustronicowe teksty, literacko ciekawe, ale z małą ilością faktów udostępnił autorce Rene Ast. Ostatnie, kilkustronicowe opowiadanie pochodzi od Niemki, nadal żyjącej w Łodzi, która opisuje swoje powojenne dzieciństwo w tym mieście i poczucie bycia gorszą ze względu na pochodzenie (to samo słyszałam w Niemczech od zaprzyjaźnionych wysiedleńców z Gdańska, którzy wyemigrowali z Polski w latach 80-ych, że wciąż im dawano odczuć, że są gorsi ). W pamięci pozostaną mi wspomnienia konsula i pierwsze dwa opowiadania Margit Knopke, która jako dziecko i młoda dziewczyna żyła w przedwojennej i wojennej Łodzi. Knopke pokazuje, jakich mechanizmów nacisku używały w czasie wojny władze niemieckie, aby łódzkich Niemców, którzy byli zasymilowani, nie znali Hitlera i często nie mieli nawet niemieckiego paszportu, przerobić na wiernych obywateli Reichu.
Opracowanie niejednolite w tematyce i poziomie literackim może być ciekawe dla bardzo wąskiej grupy osób, zainteresowanych historią tego miasta . Spodziewałam się większej ilości wspomnień z życia w przedwojennej Łodzi, a przeważały czasy wojenne i historie ucieczek przed Rosjanami.
