Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo pozytywnie odbieram "Wspomnienia harcerza". Umieszczone w edycji fragmenty dotyczą osoby Józefa Jęczkowiaka, urodzonego w Poznaniu, który na blisko dwustu stronach opisuje swoje poczynania zarówno na froncie I wojny światowej w niemieckiej armii, jak i podczas powstania wielkopolskiego oraz działalność antyniemiecką na terenie okupowanego w początkach XX wieku Poznania. Wszystkie wspomnienia spisane są całkiem szczegółowo, ale tak, jak przeczytać można w nocie edytorskiej, autor na pewno korzystał z tworzonych przez siebie wcześniej notatek. Całe szczęście, gdyż dzięki temu czytelnik ma szczegółowy obraz wydarzeń, poznaje na nowo, "od środka", wybrane elementy dobrze znanych i powielanych na lekcjach historii wydarzeń. Same wspomnienia składają się z pięciu części i są wyłącznie tym, na czym skupił się i co wybrał oraz zapamiętał Jęczkowiak. Opisują wojenną i zaborczą rzeczywistość z jego perspektywy, są pamiętnikiem jego poczynań i wyborów życiowych. Książka zawiera konkretne słownictwo związane z działaniami wojennymi, ale także opisy tego, co działo się jakby poza samym frontem, dzięki czemu całość jest ciekawa i nie wydaje się być "podręcznikowa". Dodam, że mogłaby także służyć jako mini słownik biograficzny dla pojawiającej się ogromnej ilości mniej może znanych działaczy i żołnierzy biorących udział w przedstawionych przez Jęczkowiaka wydarzeniach. Powiedziałabym, że książka ta jest "lekka", jednak w dobrym znaczeniu tego słowa. Nie ma tutaj bowiem ciężkich opisów dotyczących wojny i tych samych szczegółów podawanych w prawie każdej książce dotyczącej wybranego wydarzenia historycznego. Czyta się te wspomnienia trochę jak dobrze napisaną fabularną powieść historyczną. Dodam tylko, że sam tytuł może być trochę mylący, bowiem o harcerstwie i udziale w nim Jęczkowiaka jest zaledwie garstka stron. Wspomnienia te nazwał jednak sam ich autor, który planował spisanie kolejnych (nie doszło do tego z powodu jego nagłej śmierci),a który od 15 roku życia był harcerzem i widocznie czuł się nim także w późniejszych latach.