Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od kilkunastu miesięcy funkcjonowanie całego świata podporządkowane jest jednemu tematowi: pandemii. Dotykają nas rozmaite obostrzenia, gospodarcze skutki lockdownów, a przede wszystkim sama choroba. Czy warto więc sięgnąć po powieść poruszającą temat, który i tak zewsząd nas atakuje? Warto. Nie jest to bowiem opis tego, co się dzieje wokół nas, lecz tego, co może się stać już niedługo. Autor zabiera nas w niedaleką przyszłość – do roku 2023. Poznajemy tam (a w zasadzie wtedy) scenarzystę Michała tkwiącego w niewielkim warszawskim mieszkaniu. Towarzyszą mu żałoba, lęk, poczucie niespełnienia oraz… mysz. W tę monotonię wdziera się – oczywiście za pomocą połączenia internetowego – zadziwiająco dobrze się miewający znajomy Michała, Łukasz. I składa głównemu bohaterowi zaskakującą i potencjalnie intratną propozycję: napisanie scenariusza do filmowej adaptacji „Dżumy” Alberta Camusa. Co więcej, Łukasz – dawniej operator, dziś reżyser in spe – oferuje Michałowi coś, co w trzecim roku ścisłego lockdownu wydaje się nierealne: wyjazd w plener! Michał postanawia zaryzykować i wyjść z domu po raz pierwszy od 812 dni. Jakie konsekwencje będzie miała ta decyzja? Niespodziewane i znaczące. Zarówno dla głównego bohatera, jak i dla wielu innych osób. Powieść może zainteresować czytelników o różnych gustach, bo jest w niej zarówno coś dla wielbicieli fantastyki (wizja dystopijnego świata ogarniętego pandemią, która nie chce minąć),jak i dla miłośników thrillerów (trzymająca w napięciu intryga zahaczająca o najwyższe sfery biznesowe i polityczne). Dzięki socjologicznemu wykształceniu autora możemy być pewni wiarygodności zachowań portretowanego społeczeństwa, a wartką akcję zapewni długoletnie doświadczenie Bartłomieja Świderskiego jako twórcy scenariuszy serialowych.