Historyk z UMK w Toruniu. Stanisław Alexandrowicz urodził się 5 kwietnia 1931 r. w Wilnie. W 1950 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Toruniu i rozpoczął studia pierwszego stopnia w zakresie historii i archiwistyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W 1955 r. ukończył studia drugiego stopnia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie następnie odbył aspiranturę pod kierunkiem Henryka Łowmiańskiego w katedrze historii narodów ZSRR. Stopień doktora uzyskał w 1960 r., a doktora habilitowanego dwanaście lat później.
W latach 1977-1987 związany był z filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. W 1987 r. został zatrudniony na UMK, gdzie pracował w instytucie historii i archiwistyki oraz w instytucie stosunków międzynarodowych. Do 2001 r. kierował zakładem historii narodów ZSRR, przekształconym później w zakład historii Europy Wschodniej. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1989 r., a pięć lat później tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych.
W latach 1995-2001 ponownie współpracował z uniwersytetem w Białymstoku, a później został wykładowcą w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Zainteresowania badawcze prof. Alexandrowicza skupiały się przede wszystkim wokół historii Wielkiego Księstwa Litewskiego i Podlasia, historii gospodarczej - zwłaszcza miast i miasteczek, dziejów kartografii, historii lotnictwa oraz historii zesłańców polskich w Kazachstanie w latach 1940-1946. Prof. Alexandrowicz aktywnie działał w Toruńskim Towarzystwie Naukowym, Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, był też wieloletnim prezesem Białostockiego Towarzystwa Naukowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Brązowym za Zasługi dla Obronności Kraju oraz "Medalem za zasługi położone dla rozwoju Uczelni".
