Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urodziłem się w 1955 r. w Warszawie w rodzinie o dużych tradycjach muzycznych.
Do szkoły podstawowej chodziłem częściowo w Warszawie, częściowo zaś w Ołomuńcu (d. Czechosłowacja). Świadectwo dojrzałości uzyskałem w 1974 r. w klasie matematyczno-fizycznej w XVIII LO im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. W 1976 r. ukończyłem z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia w Warszawie w klasie organów. W 1978 r. uzyskałem magisterium na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Słownictwo środowiskowo-zawodowe muzyków warszawskich (skrót w „Przeglądzie Humanistycznym” 1979/6). Promotorem pracy była prof. dr Halina Kurkowska, recenzentem prof. dr hab. Danuta Buttler. W następnych latach uczestniczyłem jako wolny słuchacz w zajęciach w Instytucie Muzykologii UW i w warszawskiej Akademii Muzycznej. W latach 1978–1987 byłem zatrudniony w Instytucie Języka Polskiego UW na stanowisku asystenta. W 1987 r. obroniłem na Wydziale Polonistyki UW pracę doktorską Polska terminologia z zakresu teorii muzyki. Promotorem pracy była prof. dr hab. Danuta Buttler, recenzentami z zakresu językoznawstwa: prof. dr hab. Krystyna Pisarkowa i prof. dr hab. Adam Weinsberg, recenzentem z zakresu muzykologii prof. dr hab. Zofia Helman. W latach 1987–1992 byłem zatrudniony w Instytucie Języka Polskiego UW na stanowisku adiunkta. W latach 1989–1992 byłem oddelegowany do Instytutu Filologii Polskiej WSP w Kielcach. Od 1992 r. do 2002 r. byłem tam zatrudniony na stałe. W 1998 r. uzyskałem na Wydziale Polonistyki UW stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Europejska terminologia muzyczna. Recenzentami z zakresu językoznawstwa byli: prof. dr hab. Stanisław Gajda i prof. dr hab. Bogdan Walczak, recenzentem z zakresu muzykologii prof. dr hab. Zofia Helman. W latach 1998–2002 byłem zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego WSP (Akademii Świętokrzyskiej) w Kielcach. W latach 2002–2011 byłem zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Dziennikarstwa UW. Na studiach polonistycznych prowadziłem zajęcia dydaktyczne z leksykologii, kultury języka polskiego, semantyki, a także seminaria magisterskie na studiach dziennych i zaocznych. Na studiach dziennikarskich prowadziłem wykłady i ćwiczenia z języka wypowiedzi dziennikarskiej, ćwiczenia ze stylistyki praktycznej, wykład monograficzny „Języki specjalistyczne w praktyce dziennikarskiej”, a także seminaria magisterskie na studiach dziennych, wieczorowych, zaocznych i uzupełniających. Wypromowałem 87 magistrów i 12 licencjatów. Zajmowałem się nauczaniem języka polskiego jako obcego. Ukończyłem studium podyplomowe dla lektorów języka polskiego w Instytucie Języka i Kultury Polskiej UW „Polonicum”. Jestem współautorem podręcznika języka polskiego dla średnio zaawansowanych. Prowadziłem lektorat na kursie wakacyjnym. Trzyletni pobyt w Czechosłowacji, w czasie którego opanowałem czynnie język czeski zarówno w jego odmianie literackiej, jak i potocznej, umożliwił mi prowadzenie lektoratu języka czeskiego dla studentów filologii polskiej i słowiańskiej. Wykształcenie ścisłe odebrane w liceum umożliwiło mi zajęcie się humanistycznymi zastosowaniami informatyki. W latach 1992–1994 byłem organizatorem i kierownikiem pracowni komputerowej Wydawnictwa WSP w Kielcach. Opracowałem wiele tekstowych baz danych, m.in. bazę Praktycznego słownika poprawnej polszczyzny. Nie tylko dla młodzieży pod red. A. Markowskiego, która znacznie ułatwiła prace redakcyjne nad słownikiem i dała w rezultacie gotowy skład książki, wydanej następnie przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Opracowałem również komputerową wersję Praktycznego słownika poprawnej polszczyzny wraz z zestawem 3500 testów poprawnościowych. Jestem autorem systemu umożliwiającego profesjonalne drukowanie książek alfabetem fonetycznym (pierwszą taką książką są Łomżyńskie teksty gwarowe H. Sędziak, Łomża–Kielce 1997). Byłem organizatorem pracowni komputerowej w Instytucie Filologii Polskiej WSP w Kielcach. Prowadziłem zajęcia z informatyki dla pracowników i studentów polonistyki. Połączenie wykształcenia językoznawczego i muzycznego wykorzystałem, uczestnicząc w pracach nad częścią rzeczową Encyklopedii muzycznej PWM, udzielając konsultacji leksykograficznych i pisząc hasła. Nie zaniedbywałem również praktyki muzycznej – m.in. nagrywałem na syntezatorach podkłady muzyczne do piosenek radiowych i spektakli teatralnych, grałem w big-bandzie „Estrady Warszawskiej”, akompaniując Violetcie Villas; grałem też z zespołem „Dwa plus jeden” i w kilku kabaretach. Spróbowałem też sił w dziedzinie kompozycji. Sztuka dla dzieci Pan Fajnacki W. Szelachowskiego z moją muzyką była wystawiana w teatrach dziecięcych Białegostoku (1983),Łodzi (1985) i Warszawy (Teatr „Lalka”, 1987). Materiał zebrany w trakcie przygotowywania pracy habilitacyjnej wykorzystałem do opracowania siedmiojęzycznego słownika terminów muzycznych (dotychczas nie było publikacji tego typu uwzględniającej język polski). W latach 1998–2000 byłem redaktorem naukowym Szkolnego słownika języka polskiego PWN. W latach 1998–2002 byłem przedstawicielem Wydziału Humanistycznego w Radzie ds. Komputeryzacji Akademii Świętokrzyskiej.W latach 1999–2002 byłem przewodniczącym Komisji Językoznawczej Wydziału Humanistycznego Akademii Świętokrzyskiej do Spraw Przeprowadzania Obron Doktorskich. W latach 2009-2011 byłem kierownikiem Zakładu Języka Mediów w Instytucie Dziennikarstwa UW.