Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Maria Skłodowska Curie postrzegana jest zwykle jako wielka uczona,odkrywczyni radu i polonu,dwukrotna laureatka nagrody Nobla,pierwsza kobieta wykładająca na Sorbonie itd.Zapominamy,że była również kobietą.I o tym właśnie opowiada książka Irene Frain.Autorka,posługując się notatnikami Skłodowskiej Curie,artykułami z gazet,zachowanymi zdjęciami,filmami i dokumentami nie tylko odtwarza jej życie jako wielkiej uczonej ale i jako człowieka.Nie skupia sie jedynie na samym romansie pani Curie,co sugerowałby tytuł książki,ale odmalowuje też jej życie ,małżeństwo i wdowieństwo oraz to ,co popchnęło ja do romansu z żonatym mężczyzną.Skłodowska Curie była kobieta niezwykłą.W czasach,gdy kobiety postrzegano jako "osoby predysponowane do zamknięcia w cterech ścianach" Maria jest niezwykłym zjawiskiem.To niezwykle inteligentna kobieta,pragnąca zmienić znany sobie świat.Jej małżeństwo i wspólna praca z Piotrem Curie nie tylko zmienia znaną dotyczas naukę ale i pozwala wysnuć wiele teorii,mogących pchnąć naukę na nowe tory.Państwo Curie otaczają się małą,ale dobrze dobrana grupka osób,niezwykłych odkrywców,wśród których znajdzie sie wielu przyszłych noblistów.Po śmierci Piotra ,maria zostaje uznana niemal za ikonę,sławną wdowę.Inni ludzie nie postrzegaja jej jako kobiety,ona jest dla  nich żywą legendą.Przyjaźń ,którą darzył państwa Curie uczeń piotra,Paul Langevin oraz przeżywana wspólnie z Maria żałoba popycha ich w kierunku siebie.Stają się dla siebie kimś bliskim.Paul widzi w Marii matkę,którą utracił,drugą połówkę swego mistrza,kobietę niezwykłą,tak odmienną od jego koszmarnej żony...Romans jest dla nich wytchnieniem,odskocznią od problemów,z którymi się obydwoje zmagają...Wspólnie spędzane,kradzione chwile sa dla nich niezwykle ważne.Niestety,sprawa wychodzi na światło dzienne.Niemal w przeddzień otrzymania przez Marię drugiego Nobla,wybucha skandal...Autorka w niezwykły sposób kreśli intymny portret kobiety i uczonej.Silnej i zdeterminowanej walczyć o własne szczęście i włąsna pracę,nie poddającej sie nikomu i niczemu.Pokazuje Skłodowska jako młodą,zakochaną  dziewczynę,absolwetke uczelni,żonę,matkę,wdowę i kochankę.Kobietę uwielbianą i nienawidzoną,chwilami samotną,niezrozumianą przez społeczeństwo...Ciekawie opisano ksenofobię ówczesnego społeczeństwa,które postrzega Marię za osobę rozbijającą idealną z pozoru francuską rodzinę... Podobał mi się język,którym została napisana książka.