Matthew D'Ancona

Postprawda - słowo roku 2016 wg Oxford Dictionaries, którego częstotliwość użycia w Internecie od lat szybuje w górę i coraz głośniej rozbrzmiewa na salach wydziałów humanistycznych. Jak rozpoznać fakty w świecie zalewającym nas informacjami, wśród których fałsz krąży jak wirus? Trudno powiedzieć, choć powoli pracujemy nad szczepionkami chroniącymi nas przed tym wciąż mutującym się paskudztwem. Ironia, dobra satyra, naukowcy-celebryci, kurs charyzmy dla ekspertów, algorytmy namierzające niewiarygodne portale - to kilka z propozycji d'Ancona, doświadczonego dziennikarza. W "Postprawdzie" zwraca uwagę na subtelne cechy tego zjawiska, bada historyczne grunty ułatwiające jego wyrośnięcie (jak Watergate) oraz efekty (jak Trump czy proepidemicy). Tekst jest wyważony, oparty na głębokiej wierze w siłę ruchów obywatelskich i świadomości obowiązków społeczeństwa. Autorowi nie bardzo wychodzą metafory (dość mdłe i pomieszane),zdarza mu się też chrząknąć jak staremu dziadkowi na widok wnuka z ajfonem, jednak w ogólnym rozrachunku "Postprawda" to dobrze napisana, wrażliwa na niuanse pozycja, która nie tylko definiuje problem, ale i podsuwa propozycje jego rozwiązania. Zalew fake newsów, ruchy o globalnym zasięgu oparte na kłamstwie, przegniła polityka - nic dziwnego, że tylu z nas poddaje się fatalistycznej frustracji. I musimy robić wszystko, by nie pozwolić przejść jej w bierną obojętność, ale wykorzystać jako paliwo do walki o czystszy świat. O uczciwość warto jest walczyć!