Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrea Hutton

1
7,4/10
Pisze książki: poradniki
Autorka książek, profesjonalna mówczyni, ekspertka od wellnessu. Wygrała z rakiem. Jej teksty, dotykające tematu raka piersi oraz wellness u kobiet, ukazują się m.in. w „The Washington Post”, „Women’s Health” oraz w „Psychology Today”. Pomaga chorym na raka piersi kobietom zrozumieć, jak radzić sobie z tą straszną chorobą, aby rozwinąć w nich poczucie kontroli nad życiem i własnym zdrowiem.
7,4/10średnia ocena książek autora
21 przeczytało książki autora
48 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Boska bez włoska Andrea Hutton 
7,4

Książka wyjątkowa!
Autorka bez zbędnego patosu, wyolbrzymiania i straszenia, opisuje swoje przeżycia podczas raka piersi. Absolutnie obowiązkowa lektura dla kobiet chorujących na tego paskudnego raka. Książka nie pocieszy, ale wiele wyjaśni i uspokoi.
Zachęcam do sięgnięcia po nią również osoby związane z kobietami chorymi. Oczywiście, zdrowy nigdy nie zrozumie chorego, ale ta książka pozwoli choć odrobinę przybliżyć ten ciężki temat.
Boska bez włoska Andrea Hutton 
7,4

Bardzo ciekawy poradnik – w stylu „kobieta kobiecie”. Andrea Hutton pisze niezwykle szczerze o wszystkich tematach związanych z rakiem piersi – począwszy od diagnozy, po symptomy złego samopoczucia, skutki chemii i radioterapii, a skończywszy na emocjonalnej karuzeli, na którą wsiadasz w momencie usłyszenia diagnozy. Ja akurat nie zostałam zdiagnozowana, ale niestety przydarzyło się to mojej dobrej koleżance, dlatego chciałam się dowiedzieć więcej o tym, jak to jest – zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Naturalnie, każdy pacjent chorujący na raka jest unikalny i nie da się tutaj generalizować. Andrea, na przykład, nie akceptowała siebie bez włosów i zawsze zakładała perukę, moja koleżanka z kolei nie kryje się z utratą włosów.
Po przeczytaniu tej książki na pewno wiem więcej o tej strasznej chorobie. Wiem też, jak pomóc swojej koleżance, aby podnieść ją na duchu, pocieszyć i pokazać, że może na mnie polegać.