Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antropologia to dziedzina nauki pełna paradoksów. Dwa najbardziej rzucające się w oczy to te, że jest to dziedzina bliska nam – ludzkości - jak mało która, a tak powszechnie ignorowana. Kto dzisiaj interesuje się antropologią poza garstką naukowców i pasjonatów. Drugi paradoks polega na tym, że jest to nauka zajmująca się prastarą historią człowieka, hominidów i w ogóle małp naczelnych, czyli wydawałoby się, że tematyka stateczna i konserwatywna. Tym czasem podręczniki oraz monografie do antropologii potrafią się zdezaktualizować w przeciągu kilku lat. Wystarczy jedno porządne znalezisko w postaci jakiegoś elementu żuchwy hominida i całe misternie budowane koncepcje naukowe ulegają rozbiciu. Z pewnością nigdy nie dowiemy się jak dokładnie przebiegała ewolucja człowieka. Ile było wersji hominidów mogących być materiałem biologicznym na wykształcenie różnych rodzajów homo sapiens. Albowiem ewolucja człowieka od małpy człekokształtnej do finalnej formy homo sapiens sapiens nie przebiegała liniowo, jak w uproszczeniu przedstawia się to na wielu grafikach, nawet uniwersyteckich. Zamiast linii, mamy coś w rodzaju drzewa, którego jedne gałęzie kończą się bezpotomnie, zaś inne łączą się w jedną grupę itd. „Wielki Atlas Prahistorii Człowiek” jest to pozycja z przeszło 45 letnią przeszłością więc jako taka jest totalnie zdezaktualizowana. Pierwsze rozdziały książki poświęcone antropogenezie są już zaliczane jako element do historii nauki o człowieka. Ale dla kogoś, kto orientuje się w temacie są miłym ćwiczeniem intelektualnym, jak to kiedyś postrzegano zagadnienie historii ewolucji człowieka i jak wiele się do dzisiaj zmieniło w tej dziedzinie i nadal się zmienia. Niemniej jednak dalsze strony obficie informują nas o odkryciach i stanie wiedzy nauki o człowieku do lat 70-tych ubiegłego wieku. Głównie dominują doniesienia o odkryciach na terenach dawnych krajów socjalistycznych – autor pochodził z komunistycznej Czechosłowacji – Nie mniej opis znalezisk i ich umiejscowienia stanowi ponadczasową zdobycz nauki. Interpretacja tych artefaktów i szczątków ludzkich to już inna historia. To co bardzo ciekawe, to to że książka, jak na tamte smutne czasy jest bardzo bogato ilustrowana i kolorowe zdjęcia także tam uświadczymy. Podsumowując jest to pozycja tylko i wyłącznie dla pasjonatów i ludzi biegłych w temacie. Jeżeli ktoś chciałby rozpocząć swoją historię z antropologią od tej pozycji to zapewne się zniechęci.