Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obraz protestującej, następnie pogrążonej w wojnie i chaosie, a na końcu bezdomnej w zasadzie Syrii jest przejmujący. Ciężko, aby był inny, zważywszy na potworności, w jakich przyszło żyć dziś temu krajowi. Prawie na każdej stronie da się poczuć, że ta książka to dzieło prawdziwych przyjaciół tego miejsca i ludzi. Nie ma też miejsca na przesadne koloryzowanie, polityczny rozwój wydarzeń został przedstawiony kompetentnie oraz, na ile to możliwe, obiektywnie i z dystansem, włączając to pojawienie się w pierwszoplanowej roli ekstremistów z ISIS. To spory plus - pomimo deklarowanej sympatii i podziwu autorów dla tych walczących o liberalną demokrację, pokojowo i z przymusu zbrojnie, w pożartym przez totalitarną dyktaturę państwie. Razi mnie jednak poetyckość używanego języka, choć przyjęta forma w jakiś sposób go broni. Nie za bardzo przekonuje mnie też mnogość stylów literackich w obrębie jednej książki. Mimo to pozycję polecam wszystkim zainteresowanym tematyką, a w szczególności zacietrzewionym w braku elementarnej empatii wszelkiej maści Ziutkom, odbierającym tym ludziom prawo do pomocy i uznania tragedii. Takich Ziutków jest niestety mnóstwo, wystarczy włączyć wiadomości na dowolnym kanale, aby się na takowego nadziać.