Był synem Stanisława Grenia, oficera i Marii z Marciniaków. Do 1939 mieszkał z rodzicami w Poznaniu. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Sterdyni w woj. warszawskim. Po wojnie przeniósł się do Krakowa gdzie zdał maturę w II Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego i studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz dziennikarstwo w Wyższej szkole nauk Społecznych. Debiutował w 1950 recenzjami w tygodniku Odrodzenie. W tym samym roku został sekretarzem redakcji Dziennika Literackiego. W 1951 został członkiem ZLP i rozpoczął pracę w Życiu Literackim. W 1984 roku uhonorowany Nagrodą im. Kazimierza Wyki.
Cóż za ironia w tym, że patrzymy na człowieka, na kobietę przez lata i albo jej nie dostrzegamy, albo widzimy w niej nie więcej jak przyjemn...
Cóż za ironia w tym, że patrzymy na człowieka, na kobietę przez lata i albo jej nie dostrzegamy, albo widzimy w niej nie więcej jak przyjemną maskotkę, a w pewnym momencie spokój, harmonia załamują się, wybuchają, zaczynają charczeć namiętnością.
Patronat LC
Patronat LC
1992
1966
1951
