Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miała osiemnaście lat, męża, rodzinę, dom, kiedy razem z innymi mieszkańcami wsi została porwana przez dżihadystów, wywieziona, odseparowana od rodziny, swoich bliskich, znajomych. Jak pozostali jest jazydką, niewolnicą, robactwem, które islamiści przybyli tępić. Jest częścią narodu zamieszkującego tereny blisko granic Iranu, Iraku, Syrii, Armenii, Gruzji i Turcji. Jazydzi wierzą, że Bóg stworzył świat, ale całą resztę, łącznie z dalszymi losami powierzył siedmiu aniołom. Dżinan – bohaterka i narratorka tej opowieści przywołuje na kartach książki swoje wspomnienia z bardzo ciężkiego dla niej okresu, którego najchętniej wymazałaby z pamięci, ale ten pełen bólu i cierpienia czas lubi wracać w koszmarach i sennych marach. A to wszystko dlatego, że rany są bardzo głębokie i trudno będzie wyprzeć je z pamięci. Tam, dokąd trafiła Dżinan kobiety traktowano jak towar na półce w sklepie. Nie miano dla nich szacunku nawet, gdy trzymały maleńkie dzieci na rękach. Dżihadyści nie mają litości dla nikogo, nawet starsze kobiety traktują na równi z innymi, bez należnej im estymy. Najpierw dzielą niewolników na grupy, potem dokonuje się wewnętrznej selekcji w grupach. Kobiety, młode dziewczyny, kilkuletnie dziewczynki trafiają do niewoli, gdzie będą systematycznie gwałcone. Gdy niektóre z nich znudzą się właścicielowi, zostają odsprzedane kolejnemu mężczyźnie. Zapraszam na całą recenzję na: http://nietypowerecenzje.blox.pl/2016/12/8222Niewolnica-ISIS8221-Thierry-Oberle-i-Dzinan.html