Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor książki urodził się w 1921 roku w Asiago we Włoszech. W czasie II wojny światowej walczył przeciwko Francji, następnie brał udział w walkach w Albanii, Grecji oraz Rosji. Służył w 6 pułku Strzelców Alpejskich w dywizji „Tridentina”. Po kapitulacji faszystowskich Włoch został złapany przez Niemców i przebywał w obozie jenieckim na terenie obecnej Polski. Trafił następnie do Austrii, gdzie od 1944 roku zaczął pisać swoje wspomnienia z kampanii rosyjskiej. Po zakończeniu wojny powrócił do swojej ojczyzny, zajmując się od tej pory działalnością pisarską. Jak można przeczytać, życiorys autora może stanowić kanwę dla bardzo ciekawej opowieści z czasów II wojny światowej. Czy jest tak faktycznie? Do polskich czytelników, dzięki wydawnictwu „Finna” trafia jedna z licznych prac Mario Rigoniego Sterna pt. „Włoch w śniegach Rosji”. Książka, pisana w latach 1944-1947, ukazała się we Włoszech w 1953 roku, od razu bijąc rekordy popularności. Niech o powodzeniu książki świadczy fakt, że zaledwie rok później została przełożona na język angielski. Ta niewielka, bo licząca sobie zaledwie 120 stron praca, przedstawia wydarzenia z grudnia 1942 i stycznia 1943 roku, szczegółowo opisując odwrót włoskiego Korpusu Alpejskiego z frontu wschodniego. Warto nadmienić, że po krwawych walkach nad Donem, wspominana jednostka pozostała jedynym włoskim zorganizowanym związkiem taktycznym. W czasie odwrotu Korpus Alpejski toczył bardzo ciężkie walki z nacierającymi silami radzieckimi, ponosząc ogromne straty. Tylko nielicznym, w tym autorowi książki, udało się powrócić do Italii. Mario Rigoni Stern podzielił swoją pracę na dwie części. W pierwszej z nich zatytułowanej „Punkt Oporu” czytelnik zapoznaje się z sytuacją żołnierzy włoskich, którzy pełniąc służbę nad Donem wyczekują ataku Rosjan. Brutalna wojenna rzeczywistość przeplata się z tęsknotą za domem oraz pisaniem listów. Druga część „W okrążeniu” skupia się na wyrwaniu 6 Pułku Strzelców Alpejskich z kleszczy rosyjskiego okrążenia. Pot, krew i łzy – tak można najkrócej opisać losy włoskich żołnierzy, którzy musieli walczyć nie tylko z wrogiem i przerażającym zimnem, ale również pozostawieniem samych sobie przez niemieckich „sojuszników”. Autor bardzo plastycznie odmalował szczegóły kampanii w Rosji. Kot, który w czasach pokoju jest dla człowieka miłym zwierzęciem domowym, w wojennej rzeczywistości jest traktowany w kategoriach doskonałego posiłku i materiału, z którego można wykonać czapkę. Żołnierz, który otrzymał ranę uniemożlwiającą mu dalszą ucieczkę jest pocieszany przez dowódcę, który obiecuje mu zabranie przez sanitariuszy, którzy nigdy tak naprawdę do niego nie dotrą. Rosyjski mężczyzna, który powinien bronić swojej rodziny, chowa się ze strachu pod łóżko, wystawiając żonę i dzieci na ostrzał walczących ze sobą żołnierzy. Zawzięci wrogowie spotykają się przypadkowo w jednej z wiejskich chat, aby przez chwilę wspólnie zjeść posiłek i powrócić następnie do wzajemnego zabijania. Takich fascynujących obrazów jest więcej. Czytaj więcej: https://histmag.org/mario-rigoni-stern-wloch-w-sniegach-rosji-recenzja-13435