(ur. 1932)

grecka pisarka uznawana za jedną z najoryginalniejszych poetek współczesnej Grecji. Studiowała historię i archeologię w Uniwersytecie Ateńskim oraz filologię francuską w ateńskim Instytucie Francuskim. Absolwentka Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Atenach oraz paryskiej Sorbony. Pracowała w ateńskiej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych jako kustosz biblioteki oraz asystentka profesora historii sztuki i znanego pisarza, Pandelisa Prevelakisa. W latach 1980-90 pełniła obowiązki sekretarza generalnego tej uczelni.

Zadebiutowała zbiorem wierszy Poezje w roku 1956. Wydała kilkanaście tomików zawierających wiersze i krótkie formy prozatorskie. Wyróżniona licznymi nagrodami w Grecji, m.in. nagrodami literackimi Akademii Ateńskiej (1971 i 1995),oraz za granicą, m.in. Médaille d'Or Académie de Lutèce we Francji (1986). W 1976 r. uczestniczyła w Warszawskiej Jesieni Poezji.

Utwory Leny Pappá były tłumaczone na angielski, hiszpański, niemiecki, polski (przekłady Janusza Strasburgera) oraz portugalski.

Do jej wierszy pisali muzykę znani kompozytorzy greccy, wśród nich Mimis Plessas.