Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant16
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Skotnicki
1
9,0/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 29.08.1876Zmarły: 14.01.1968
Jan Skotnicki – polski malarz, artysta plastyk, działacz polityczny.
W latach 1898-1898 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu,naukę kontynuował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego, Teodora Axentowicza, Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera, a następnie w latach 1904-1905 pobierając naukę w Paryżu w Académie de la Grande Chaumière. Powrócił do kraju i od 1908 do 1917 mieszkał w Zakopanem, gdzie współtworzył towarzystwo „Sztuka Podhalańska” i warsztaty „Kilim”. Mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku. Brał udział w walkach niepodległościowych w 1918 walcząc w II Brygadzie Legionów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był zaangażowany politycznie. Od 1922 do 1929 zajmował stanowisko dyrektora w Departamencie Kultury i Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. 16 grudnia 1922 uczestniczył w wizycie Gabriela Narutowicza w gmachu Zachęty i był obecny podczas zamachu na życie i przy śmierci prezydenta. Po 1945 na krótko ponownie pracował w Ministerstwie Edukacji Narodowej, ale po ujawnieniu jego działalności przedwojennej został odsunięty od pracy ministerialnej. Razem z historykiem sztuki
W latach 1898-1898 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu,naukę kontynuował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego, Teodora Axentowicza, Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera, a następnie w latach 1904-1905 pobierając naukę w Paryżu w Académie de la Grande Chaumière. Powrócił do kraju i od 1908 do 1917 mieszkał w Zakopanem, gdzie współtworzył towarzystwo „Sztuka Podhalańska” i warsztaty „Kilim”. Mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku. Brał udział w walkach niepodległościowych w 1918 walcząc w II Brygadzie Legionów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był zaangażowany politycznie. Od 1922 do 1929 zajmował stanowisko dyrektora w Departamencie Kultury i Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. 16 grudnia 1922 uczestniczył w wizycie Gabriela Narutowicza w gmachu Zachęty i był obecny podczas zamachu na życie i przy śmierci prezydenta. Po 1945 na krótko ponownie pracował w Ministerstwie Edukacji Narodowej, ale po ujawnieniu jego działalności przedwojennej został odsunięty od pracy ministerialnej. Razem z historykiem sztuki
9,0/10średnia ocena książek autora
2 przeczytało książki autora
6 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma