Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nitsch odnosi się do swoich wspomnień ze znacznym dystansem. Nie ma tu właściwie żadnej emocjonalności. Zastąpiła ją kronikarska skrupulatność. Z chronologiczną dbałością autor pisze o swoich zainteresowaniach naukowych, a w szczególności językowych (jak sugeruje już sam tytuł),jakie zapoczątkowane zostały już na etapie szkolnym. Ciekawe jest to, że Nitsch o wszelkich wydarzeniach pisze tak, aby jak najmniej pokazać samego siebie, a jak najlepiej oddać istotę tego, w czym uczestniczył.