Roman Krężel

Profesor. Szkołę podstawową ukończył w Białym Kamieniu w 1936 r. Naukę w szkole średniej rozpoczął w Złoczowie w 1937 r., a ukończył ją po wojnie w 1947 r w Głubczycach. Studia wyższe odbył w l. 1947-1951 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, uzyskując stopień magistra nauk agrotechnicznych. Pracę doktorską Wpływ terminu i sposobu zaorania koniczyniska na niektóre właściwości fizyczne i chemiczne gleby oraz plonowanie roślin (promotor - prof. B. Świętochowski) obronił w 1963 r. a habilitacyjną Studia nad gospodarką wodną roślin w płodozmianach na glebie lekkiej – w 1970 r na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980, a zwyczajnego w 1990 r. Odbył staże naukowe w ZSRR, na Węgrzech, w Bułgarii, Jugosławii, Czechosłowacji. Kierownik Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Roślin (1986-1995),prodziekan Wydziału Rolniczego (1981-1984),przewodniczący (1969-1975) i członek Komisji Senackiej i Rektorskiej ds. RZD (1966-1983) koordynator Wydziału Rolniczego ds. Wdrożeń Osiągnięć Naukowych do Praktyki (1969-1975),przewodniczący Komisji Rady Wydziału ds. staży produkcyjnych (1976-1980),kierownik Zakładu Doświadczalnego Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Roślin w Swojcu (1958-1976). Przewodniczący Sekcji Podstaw Agrotechniki Komitetu Uprawy Roślin PAN (1986-1990),organizator i przewodniczący Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych (1988-1998),sekretarz (1974-1980),wiceprzewodniczący (1980-1984),przewodniczący (1984-1990) Wydziału Nauk Rolniczych Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Współautor 2 podręczników akademickich – Ogólna uprawa roli i roślin i Zagadnienia uprawy roli i roślin, autor 130 publikacji naukowych. W działalności naukowej zajmował się głównie: intensyfikacją produkcji roślinnej na glebach lekkich, wpływem zmiennego w okresie wegetacyjnym poziomu uwilgotnienia gleby przy zróżnicowanych dawkach nawozowych na wzrost i plonowanie roślin, zagadnieniami upraszczania uprawy roli w całokształcie agrotechniki w płodozmianie i monokulturze, produkcyjnością płodozmianów, w szczególności specjalistycznych, ochroną środowiska rolniczego obejmującą wpływ różnych stężeń w glebie wybranych pierwiastków chemicznych na rośliny testowe, sposobami rolniczego wykorzystania popiołów z węgla kamiennego i brunatnego, reakcją roślin na ograniczenie poziomu nawożenia mineralnego i zastosowania herbicydów, walką z chwastami. Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Armii Krajowej i Partyzanckim, Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wyróżniony 3 nagrodami Ministra i 11 Rektora. Odszedł wybitny uczony i pedagog, wychowawca wielu pokoleń młodzieży akademickiej, lubiany i szanowany nauczyciel akademicki, człowiek wielkiego serca i umysłu, żarliwy patriota