Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlaczego Polacy tak chętnie emigrują na Islandię? Czym się tam zajmują i jak sobie radzą z językiem? Czy planują wrócić do Polski, a może to na wyspie odnaleźli swoje miejsce na świecie? Skrajne różne odpowiedzi na te pytania spływają do nas podczas lektury książki „Islandia i Polacy. Historie tych, którzy nie bali się zaryzykować”. Islandia od lat znajduje się w europejskiej czołówce najlepszych krajów do życia, jest więc atrakcyjnym kierunkiem emigracji zarobkowej i nie tylko. Autorki dotarły do kilkudziesięciu osób, które z różnych powodów opuściły ojczyznę, by osiedlić się na Północy. Emigrowali na przestrzeni wielu lat, od lat 80. do roku obecnego. Dzięki temu możemy przekonać się jak wyglądała ich codzienność na obczyźnie dawniej i jak wygląda dzisiaj. Jak zmieniało się podjęcie Islandczyków do emigrantów i jak zmieniła się sama wyspa. Jest to jednak dość znikomy jej obraz, stąd polecam sięgnąć po książkę, mając już o Islandii jakieś pojęcie. Tak różnorodny dobór rozmówców i rozmówczyń pozwolił spojrzeć na życie emigranta z wielu perspektywy. Mamy w książce osoby prowadzące na wyspie własne biznesy, jest siostra zakonna, botanik, podcasterka, artystka, pracownik restauracji, aktorka. Ze szczerością dzielą się swoimi doświadczeniami, a ich historie pochłania się jednym tchem. Autorkom niestety momentami nie udało się uciec od stereotypów, dotyczących zarówno Islandczyków, jak i Polaków. W większości podobał mi się kierunek, w którym zmierzały rozmowy przeprowadzane z rozmówcami i rozmówczyniami, jednak niektóre z zadawanych im pytań były w mojej opinii nie na miejscu. Mogły zostać sformułowane nieco inaczej lub w ogóle pominięte. Treść rozdziałów zupełnie by na tym nie ucierpiała. Mimo wszelkich moich uwag książkę czytałam z dużym zainteresowaniem i mogę zaliczyć tę lekturę do udanych. Chyba po prostu mam słabość do Islandii. Lubię też poznawać nieoczywiste historie zwykłych ludzi. Jeśli i wy lubicie, to „Islandia i Polacy” może Wam się spodobać.