Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Kłótnia o gender Christian Flavigny 
Książkę, która jest przedmiotem mojej recenzji wypożyczyłem ze szkolnej biblioteki. Mimo ogromu dostępnych pozycji zdecydowałem się wybrać i opisać właśnie tę. Do tego kroku nakłonił mnie jej tytuł "Kłótnia o gender" - liczyłem na książkę, która w dobry sposób podchodzi do opisywanego w niej problemu i nie zawiodłem się.
Szczególnie w obecnych czasach motyw związany z płciowością i tożsamością seksualną jest wszechobecny. Z tego właśnie powodu zdecydowałem się na sięgnięcie po ww. książkę - poczytać, dowiedzieć się więcej o tym temacie, może nawet zmienić moją opinię o poruszanym problemie.
Autorem recenzowanej książki jest Christian Flavigny - psychiatra dziecięcy i psychoanalityk. Prowadzi on Oddział Psychoanalizy dzieci i młodzieży w szpitalu Salpetriere w Paryżu.
"Kłótnia o gender" została wydana w 2015 roku. Jej oryginalny tytuł brzmi "La querelle du genre". Polskie tłumaczenie zostało wydane na 212 stronach o formacie 135x195 przez wydawnictwo "W drodze". Książka posiada miękką okładkę, której zarówno przednia i tylna część odznaczają się prostotą oraz tym, że nie rzucają się w oczy równie bardzo jak książki bardziej jaskrawe lub posiadające większą ilość elementów.
"Kłótnia o gender" jest książką z gatunku psychologii i nauk społecznych. Dotyczy ona problemu płciowości, postrzegania z punktu widzenia konkretnych osób, tego jaką rolę w naszej codzienności odgrywa tożsamość seksualna oraz czym jest ona warunkowana. W swoim dziele autor mówi prosto z mostu na temat swoich przemyśleń. Nie stara się utrzymywać sztucznych pozorów poprawności społecznej swych wypowiedzi - uważam to za ogromny plus, ponieważ dzięki temu w książce nie znajdziemy nudnego mielenia ozorem i wymijania tematu.
Mimo, iż nie należę do grupy osób zainteresowanej socjologią książka "Kłótnia o gender" nie zawiodła moich oczekiwań. W jasny sposób przedstawia zdanie autora oraz pomaga kształtować nasze. Nie znajdziemy w niej bezsensownego zapisywania kolejnych stron, z którego właściwie nic nie wynika (a to jest bardzo częste w przypadku tego typu książek). Czytając "Kłótnię o gender" łatwo jesteśmy w stanie zrozumieć to, co autor miał na myśli podczas omawiania danego tematu. Bardzo podobał mi się fakt, iż Flavigny ustosunkował się do tematów, które często są zagłuszane i pomijane jak chociażby to, jakie uczucia towarzyszą dziecku, które w swoim życiu posiada homoseksualnych rodziców oraz co spotyka dzieci będące w takiej sytuacji ze strony swoich rówieśników i otoczenia.
Dzieło Flavigny'ego uważam za jak najbardziej udane. Przekaz książki potrafi dotrzeć nawet do osób niebędących mocno zaznajomionych w tym, co autor w niej przedstawia.
"Kłótnię o gender" uważam za książkę, która mocno wpływa na naszą opinię - albo nieinwazyjnie ją zmieniając, albo utwierdzając nas w poglądach które przyjęliśmy jeszcze przed przeczytaniem książki. Sądzę, że jest ona warta polecenia każdemu - ze względu na to, iż problem którego dotyka jest niezwykle powszechny w naszych czasach i prawdopodobnie wraz z upływem lat stanie się powszechny jeszcze bardziej. Fakt ten jest tak bardzo istotny, że chociażby ze względu na obecność i skalę problemu. Chcę serdecznie polecić ją każdemu kto tylko znajdzie czas, by w ciszy i spokoju ją przeczytać.
Paweł G., lat 16
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com
Kłótnia o gender Christian Flavigny
Osoba obeznana z dyskusją o teorii gender nie poszerzy po lekturze tej książki swej wiedzy, ale pozycja ta wydaje się idealna dla tych, którzy po prostu chcą sobie wyrobić ogólne pojęcie o debacie, która pewnie jeszcze nie raz w Polsce będzie podejmowana.
Autor krytycznie przygląda się teorii gender, wg której budowa anatomiczna człowieka nie ma nic wspólnego z określeniem płci danej osoby. Flavigny przyznaje, że choć w przypadku hermafrodytyzmu mamy do czynienia z tego rodzaju sytuacją, to jednak jest ona niezwykle rzadka. Na jej podstawie nie powinno tworzyć się powszechnie obowiązującej teorii. Kwestionuje też naukowość teorii gender: teoria ta bowiem, inaczej niż jakakolwiek inna teoria mająca aspiracje do naukowości, jak choćby psychoanaliza, nie ma charakteru opisowego. U jej podstaw leży przecież ocena, że społeczeństwo dyskryminuje, tłumi i represjonuje różne przejawy realizowania płci. Tezą Judith Butler było np. przekonanie, że kultura jest heteroseksualna, i nie był to w jej ustach komplement. Flavigny odpowiada: owszem, istnieją w społeczeństwach uprzedzenia, ale daleko takiej konstatacji do mocnej tezy, że tkanką norm, prawa i kultury europejskiej są uprzedzenia. Inną tezą głoszoną przez zwolenników teorii gender, mocną atakowaną przez autora, jest opinia, że stosunek płciowy to tylko jeden ze sposobów pojawiania się dzieci na świecie. Wg niego powyższe przekonanie żadną miarą nie jest postępowe. Wyraża po prostu inne poglądy na model rodziny, ale czy jest to model postępowy, tzn. lepszy niż tradycyjny, to dalece dla niego wątpliwe. Końcowe partie książki to oskarżenie teorii gender: całkowicie przemilcza ona potrzeby dzieci. Ignoruje je, hołubiąc wyłącznie potrzebom dorosłych jednostek.
Atutem książki jest dystans do omawianych kwestii. Jest oczywiste, że Flavigny jest krytykiem teorii gender, ale nie daje się ani na moment zwieść emocjom i podejrzeniom o złe intencje, co zdarza się często w dyskusjach na temat przemian obyczajowych. Z drugiej strony wiele jego spostrzeżeń (jak choćby to, że zmiana myślenia o istocie małżeństwa ze związku nastawionego na przekazanie życia i wychowanie nowego pokolenia na związek emocjonalny, którego istotą jest zgoda, stała się motorem zmian cywilizacyjnych i prawnych na Zachodzie),jakkolwiek słusznych, wydaje się po prostu wyrazem żalu za czasem minionym, bez podania jakichkolwiek pozytywnych rozwiązań.
