Gabriel Looser

Gabriel Looser jest filozofem, który poszukuje prawdy, ale jest zagubiony w różnych swoich przedsięwzięciach. Opuszcza ciało podczas medytacji i "podczas tańca derwiszów, który praktykowaliśmy na wzór mistyków islamu, sufich", ale nie ma doświadczenia śmierci klinicznej. Siebie zalicza do mistyków – nie zgadzam się z tym faktem. Ceni Mistrza Eckharta (1260-1328),którego niektóre dzieła papież Jan XXII obłożył klątwą, a ze współczesnych bardzo poważa mistrza zen (który wcześniej był kapłanem-benedyktynem w Kościele katolickim) Willigisa Jägera, który "został objęty kościelnym zakazem nauczania" przez papieża Jana Pawła II. Popiera inicjatywy Marcina Lutra. Lansuje poglądy, które osłabiają (a nawet niszczą) religijność katolicką, podważa stanowisko Kościoła i krytykuje sposób pracy misjonarzy. Katolików uważa za ludzi zacofanych światopoglądowo. Przywołuje ezoteryczne podejście, poddaje w wątpliwość katolickie działania oraz... objawienia w Medjugorie. Wysoko stawia myślenie ezoteryczne oraz teozofię wraz z jej twórcami, np. Rudolfem Steinerem (Austriakiem, który żył w latach 1861-1925). Powołuje się na wypowiedzi szwajcarskiego psychiatry Carla Gustava Junga. Uważa, że dobrą tendencją w Kościele katolickim jest kierunek modernistyczny, a więc osłabiający Kościół i wypaczający tradycję. Zaleca całkowitą otwartość na wszystkie religie świata. Używa zwrotów masońskich i ezoterycznych, na przykład "droga królewska" (via regia) lub ezoteryczny "poziom ciał subtelnych", i w tym działaniu posługuje się kamuflażem, stąd czytelnikowi trudno to rozeznać. Do pomocy przy rozwiązywaniu zagadkowych pytań związanych z procesami towarzyszącymi śmierci korzysta z wiedzy z zakresu fizyki kwantowej (szczególnie dotyczącej "energii") – tak też postępują ezoterycy – i powiązuje z mistyką. Bardzo wierzy w reinkarnację. Natomiast analiza historyczna dzieł pisanych, od najstarszych z okresu starożytności, jest dobrze przeprowadzona. Jednak dla mnie książka okazuje się być zbędną lekturą.