Andrew Schumann

Wartościowa pozycja, bo wprowadza w samą istotę żydowskiego myślenia, które jest całkowicie odmienne od nieżydowskiego. Mimo że interesuję się tematem od dłuższego czasu, okazało się, że nie znam elementarnych założeń, w jakie wyposażeni są studiujący Talmud. To jest zupełnie inny świat, zupełnie inna droga wnioskowania i podejścia do Tory/Biblii. Okazuje się, że Żydzi nie szukają jednej zasady, syntezy, myśli przewodniej ukrytej za obrazami i metaforami, ale wyławiają prawo z każdego konkretnego biblijnego precedensu, po czym tworzą z nich atomy "boskiej logiki". Dla Żyda Tora ukrywa/zawiera „logikę Boga”, którą w Talmudzie zamienia na Prawo. Wartością dodaną przez Autora jest przeprowadzenie dowodu, że owa logika jest konsekwentna i bezwyjątkowa do tego stopnia, że mogłaby być wzorem pod projektowanie nowych procesorów. Logika Talmudu jest „masowo równoległa” i nieprzemienna. Dla mnie osobiście najciekawszym momentem lektury było jej zakończenie w postaci nawiązania do Nowego Testamentu. Autor sugeruje, że najstarsze jego wersje mogły być pisane w języku aramejskim, a nie greckim, a co istotniejsze, NT mógł być pisany w duchu żydowskiej logiki, co znaczyłoby, że jego hermeneutyka powinna być prowadzona w duchu talmudycznym, a nie arystotelesowskim. W takim razie chrześcijaństwo faktycznie byłoby herezją judaistyczną, odejściem od żydowskiej tradycji. Ostatnie słowa książki Andrew Schumanna: "Wedle tych reguł [siedem reguł Tykoniusza] stworzono nową teologię, a poczytną rolę odgrywa w niej logika Arystotelesa. Jest to teologia całkowitej jedności. Całość przedłożona jest w niej nad części. Jest to teologia platonizmu. Nie ma w niej miejsca na debaty, dyskusje i różnice zdań. Jest ona całościowa i daje jednolity obraz świata, tworzy naukę. Poprzez nią rodzaj ludzki stał się tym, czym jest obecnie, ale to już inna historia.