Kerascoët

Jeśli już "baśń dla dorosłych" to odczuwam lekki dyskomfort, bo w jakimś sensie ta historia jest dużo okrutniejsza niż sugeruje (faktycznie baśniowa) grafika. Dla mnie bardziej niż o estetyce, jest ona o dosyć przerażającej i niszczycielskiej dominacji mężczyzn, którzy kierując się hormonami, nie potrafią opanować własnych popędów. Historia o ulotności piękna i szczęściu, jakiego ono finalnie nie daje, z każdą kolejną stroną staje się coraz bardziej okrutną opowieścią o zwyrodnialcach próbujących za wszelką cenę posiąść przedmiot uwielbienia. Są gwałty, morderstwa i zdrady, które przy bajkowej aurze kopią jeszcze mocniej. Pierwszego naprawdę dojmującego poczucia dyskomfortu doznałem, gdy mąż bohaterki - król Maksencjusz - w desperacji i szaleństwie dosłownie gwałci przerażoną żonę, a scenę kończy kadr z wyraźnie zadowoloną miną tejże. W tym momencie miałem ochotę odłożyć lekturę na później, ale na podstawie wcześniejszych tropów, potraktowałem to jako realizację jednej z seksualnych fantazji Pięknej, gdyż już wcześniej sugerowała, że król jest zbyt "delikatny". Czy ta interpretacja w pełni tłumaczy zamysł twórców? Nie wiem. Później dzieją się rzeczy bardziej racjonalne, choć nawet drastyczniejsze. Łatwo wpaść w ciąg logiczny (co w swojej opinii o komiksie sugerował Spell),że ta książka jakby całkiem przypadkowo przyjmuje przemoc wobec kobiet (czy przemoc w ogóle) jako normę i w jakimś sensie ją sankcjonuje. Ja tak nie uważam. Prezentacja bezmyślnej agresji mężczyzn w takich dawkach, jest moim zdaniem właśnie głosem w temacie. Fakt, że nie ma narratora, który wprost powie "patrzcie, jakie to jest złe" nie znaczy, że potępienie mechanizmu nie jest tu jednym z założeń. Głosy o nieprzepracowaniu problemu okrutnej przemocy wobec kobiet są moim zdaniem wynikiem braku wiary w umiejętności interpretacyjne czytelnika. Ciekawa rzecz, rozbudowana fabularnie, świetnie zilustrowana i w jakimś sensie kłopotliwa, a co za tym idzie, cholernie ciężka do oceny