Najnowsze artykuły
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kazimierz Wachowski
1
7,3/10
Pisze książki: powieść historyczna, historia
Urodzony: 1873 (data przybliżona)Zmarły: 1943 (data przybliżona)
Kazimierz Wachowski (ur. 1873 w Warszawie, zm. 1943) − historyk polski, nauczyciel gimnazjalny, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Studiował na uniwersytecie berlińskim, na którym zetknął się z Aleksandrem Brücknerem. Po zakończeniu studiów opublikował w 1903 tom I książki Słowiańszczyzna zachodnia — studya historyczne (drugi tom studiów nigdy nie powstał). W latach 1905–1919 był zatrudniony jako nauczyciel w gimnazjum. Następnie, krótko, w latach 1919–1921 był dyrektorem nauk polonistycznych na kursach dla oficerów, a następnie ponownie wrócił na posadę nauczyciela gimnazjalnego, którym był aż do śmierci. Od 19 stycznia 1908 członek Wydziału Nauk Antropologicznych, Społecznych, Historii i Filozofii Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, uczestnik prac tamtejszej komisji historycznej. Zajmował się głównie warszawskimi archiwami cechowymi, które to prace podsumował dwoma odczytami: w 1910 — O archiwum krawców w Warszawie a w 1911 — O dziejach cechu krawców w Warszawie. W znacznie mniej czynnym stopniu uczestniczył w pracach nad Kodeksem miasta Warszawy, do której to działalności również został wytypowany. Tuż przed wybuchem I wojny światowej, w 1914, opublikował jeszcze dwie prace dotyczące stosunków polsko-skandynawskich: Jomsborg — Normannowie wobec Polski w wieku X i Olaf Tryggwason na Pomorzu — Normannowie wobec Polski w wieku X. Zamierzał opracować również teksty źródłowe do dziejów Słowiańszczyzny od Herodota, której to pracy nigdy jednak nie ukończył, a zebrane materiały uległy zniszczeniu w czasie działań wojennych II wojny światowej.
Studiował na uniwersytecie berlińskim, na którym zetknął się z Aleksandrem Brücknerem. Po zakończeniu studiów opublikował w 1903 tom I książki Słowiańszczyzna zachodnia — studya historyczne (drugi tom studiów nigdy nie powstał). W latach 1905–1919 był zatrudniony jako nauczyciel w gimnazjum. Następnie, krótko, w latach 1919–1921 był dyrektorem nauk polonistycznych na kursach dla oficerów, a następnie ponownie wrócił na posadę nauczyciela gimnazjalnego, którym był aż do śmierci. Od 19 stycznia 1908 członek Wydziału Nauk Antropologicznych, Społecznych, Historii i Filozofii Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, uczestnik prac tamtejszej komisji historycznej. Zajmował się głównie warszawskimi archiwami cechowymi, które to prace podsumował dwoma odczytami: w 1910 — O archiwum krawców w Warszawie a w 1911 — O dziejach cechu krawców w Warszawie. W znacznie mniej czynnym stopniu uczestniczył w pracach nad Kodeksem miasta Warszawy, do której to działalności również został wytypowany. Tuż przed wybuchem I wojny światowej, w 1914, opublikował jeszcze dwie prace dotyczące stosunków polsko-skandynawskich: Jomsborg — Normannowie wobec Polski w wieku X i Olaf Tryggwason na Pomorzu — Normannowie wobec Polski w wieku X. Zamierzał opracować również teksty źródłowe do dziejów Słowiańszczyzny od Herodota, której to pracy nigdy jednak nie ukończył, a zebrane materiały uległy zniszczeniu w czasie działań wojennych II wojny światowej.
7,3/10średnia ocena książek autora
7 przeczytało książki autora
13 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma