Paul Fischer

Jest rok 1978 - Kim Jong Il kieruje Departamentem Propagandy i Agitacji, już jako namaszczony następca Kim Il Sunga (Kim Ir Sena). Marzy o zbudowaniu potężnej Korei Północnej - także pod względem kina, swojej największej pasji. Kim Jong Il zdaje sobie jednak sprawę, że północnokoreańska kinematografia jest zacofana i nie ma szans na rywalizację na międzynarodowych festiwalach. Wpada na genialny pomysł reformy kina - poprzez uprowadzenie wizjonera kina południowokoreańskiego. W 1978 roku reżyser Shin Sang-ok najlepsze lata kariery miał już za sobą. Nie zmieniało to jednak faktu, że swego czasu był jednym z najważniejszych reżyserów i producentów. Nie wahał się także współpracować z autorytarnym rządem Park Chung-hee - w końcu to władza kontrolowała przemysł filmowy, a dzięki wsparciu mógł kręcić pierwsze koreańskie blockbustery. Kiedy Shin dowiaduje się o zaginięciu byłej żony - gwiazdy kina Choi Eun-hee udaje się do Hong Kongu aby ją odnaleźć. W kraju pojawiają się spekulacje, że reżyser sam stoi za jej zniknięciem - z zemsty za to, że od niego odeszła. On trafia na niezwykły trop - Choi została uprowadzona przez polnocnokoreanskich agentów! Nikt mu nie wierzy - a porwanie okazuje się jedynie pułapką w którą wpada reżyser... Gdy został uprowadzony do KRLD w Korei Południowej szumiało od pogłosek o jego uciecze do wrogiego państwa. Nikt nie wiedział, że trafił do celi gdzie miał "zmięknąć", aby ostatecznie przystać na propozycje Kim Jong Ila - i zacząć wraz z żoną kręcić filmy dla Korei Północnej... Współpraca z Kimem pozwoliła reżyserowi i aktorce na wyjazdy na międzynarodowe festiwale filmowe - co mogło być szansą na ucieczkę z najbardziej odizolowanego państwa świata. Brzmi jak fikcja? Ta historia wydarzyła się naprawdę i została opisana w książce "Kim Dzong Il - przemysł propagandy". Na kartach tej książki poznamy nie tylko przyszłego przywódcę KRLD jako kinomana, ale także losy słynnej południowokoreańskiej pary uprowadzonej do KRLD. To także spojrzenie na północnokoreański przemysł filmowy. Książka została napisana na podstawie relacji Shina i Choi i pozwala zajrzeć do KRLD z ich perspektywy. Gorąco polecam nie tylko osobom zainteresowanym Półwyspem Koreańskim, ale także światowym kinem!