Adina Grigore

Ten poradnik daje nieco inne spojrzenie na własne zdrowie. Mimo że to książka o skórze, połowę objętości zajęły rozważania na temat zdrowego odżywiania i to ta część była dla mnie ciekawsza od drugiej – typowo kosmetycznej. Z drugiej wynika głównie tyle, że należy zapomnieć o wszystkich kosmetykach z laboratorium, a już najlepiej zamienić się w wiedźmę, która samodzielnie warzy (tak, przez er zet) mikstury w kuchennym kociołku. Wymiękłam gdzieś w okolicach maski z majonezu. Zajmuję się tematem świadomej pielęgnacji od wielu lat i wiem, że nie zawsze w pełni naturalne składy są w stanie rozwiązać wszystkie nasze problemy. Zwykle kremy na olejowej bazie są za tłuste pod makijaż, a znalezienie naturalnego kosmetyku do włosów, który sprawiałby, że włosy będą... po prostu ładne, graniczy z cudem (u mnie ten cud jeszcze nie nastąpił, a przetestowałam ich wiele). Warto pamiętać o tym, że książka została napisana w Stanach, gdzie wciąż mnóstwo syfu znajduje się w drogeryjnych kosmetykach (o czym zresztą pisała autorka). W Europie jest pod tym względem dużo lepiej, naprawdę, a poza tym coraz więcej firm dąży do tego, żeby składy były dobre, nietoksyczne, a przy tym skuteczne (co nie zawsze oznacza, że każdy składnik musi być naturalny). Nie byłoby dobrze, gdyby każda kobieta, która przeczyta tę książkę, nagle w panice pozbyła się wszystkich kosmetyków, które do tej pory jej służyły, i przerzuciła na własnoręcznie robione mieszanki miodu manuka, oleju jojoba i octu jabłkowego. Warto obserwować składy i trzymać się z daleka od pewnych naprawdę niefajnych dla naszej skóry substancji, ale nie dajmy się zwariować. Znam przypadki, w których dziewczyny wymieniały całą pielęgnację na w 100% naturalną i dopiero wtedy zaczynały się problemy i wielomiesięczna frustracja. Moim zdaniem korzystanie z takich poradników nie powinno polegać na przejmowaniu stylu życia autora 1:1, to nie ma sensu. Cenne jest przede wszystkim to, co taka książka robi z naszym postrzeganiem rzeczywistości. Na pewno warto wziąć sobie do serca porady żywieniowe (choć właściwie nie ma w nich nic odkrywczego, to raczej taki dietetyczny coaching) i w pełni się zgadzam z tym, że to, co jemy, wpływa na nas całościowo, w tym na naszą skórę. Zmianami w diecie możemy wyraźnie poprawić stan cery i do tego warto dążyć. A z części o pielęgnacji skóry warto przyjąć jedną cenną uwagę: zwykle używamy dużo więcej kosmetyków, niż faktycznie potrzebujemy. Co nie znaczy, że – jak mocno poleca autorka – zacznę myć twarz wodą :).