Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odkrywanie powołania, rozwój talentów, świadome podążanie własną drogą życiową to tematy mi bliskie. Między innymi z tego powodu sięgnąłem po książkę, którą napisała Alena Androsik pt. "Misja Powiernika Pierścienia jako przykład realizacji powołania chrześcijańskiego". FRODO, A TEOLOGIA Już z tytułu widać, że rzecz jest o Frodo z Władcy Pierścieni. W tej pracy fikcyjna postać, w baśniowym świecie, posłużyła do całkiem realnych refleksji na temat robienia tego do czego jesteśmy powołani. Publikacja jest wersją książkową pracy magisterskiej Aleny Androsik. Czytadło to szczególne, bo powstało przy Katedrze Teologii Życia KUL. Jak się zatem domyślacie, temat powołania jest podany w kontekście katolickim. Bohater Władcy Pierścieni jest potraktowany jako teologicznomoralne studium przypadku. KAŻDE MARZENIE MOŻNA SPEŁNIĆ? Traktuję tę książkę jak inspirujący głos w dyskusji na temat samorozwoju i realizacji potencjału każdego z nas. Pewno, podobnie jak ja, słyszycie wypowiedzi, lub czytacie publikacje, o tym, że wystarczy tylko chcieć, bo dla chcącego wszystko jest możliwe. Ponoć każde marzenie można spełnić przy odpowiednich technikach wpływania na to czego jesteśmy świadomi, lub tego co jest w naszej podświadomości. Alena Androsik wychodzi z innego punktu. Ona pisze, że życie każdego z nas to zadanie odkrycia i realizacji powołania, które ma dla nas Bóg. "Działanie Stwórcy w konkretnym życiu zaczyna się jeszcze przed urodzeniem człowieka. Umiejętności wrodzone i nabyte, okoliczności historyczne i społeczne, najgłębsze pragnienia osoby, a czasem także pewne słabości są Jego łaskami ukierunkowującymi na najlepszą drogę rozwoju. Dzieje się tak nawet w sytuacji, kiedy obdarowany nie ma świadomości istnienia siły wyższej, gdyż każdy człowiek jest powołany już przez sam fakt przyjścia na świat." COŚ DLA COACHÓW I TRENERÓW Polecam książkę koleżankom i kolegom coachom i trenerom, którzy pracują z katolickimi klientami. Perspektywa rozwoju talentów, wykraczająca poza okres między urodzeniem, a śmiercią, jest istotną zmienną modyfikującą w pracy na rozwojem osobistym. Przecież inaczej cele rozwojowe stawia osoba, której dokonania zamykają się wraz z chwilą opuszczenia Ziemi, a inaczej ktoś kto patrzy w perspektywie wieczności. Lekko i szybko przeczytałem "Misję Powiernika Pierścienia..." chyba głównie dlatego, że rozważania teologiczne były barwnie przeplatane opowieściami o wyprawie Frodo. CYTATY Poniżej dzielę się wybranymi fragmentami, by dać Wam wyobrażenie czego spodziewać się na kartach książki. (Niektóre ze zdań autorka przytacza jako cytaty z innych autorów.) "Bóg nie dopuściłby zła, gdyby nie wyprowadzał z niego dobra drogami, które poznamy w pełni dopiero w życiu wiecznym" s. 24 "Nieprzyjaciel jednak wszczepił w Śmiertelników lęk przed śmiercią i "skaził swoim cieniem ten dar Iluvatara". " s. 32 "Aspektem wskazującym na uświadomienie przez jednostkę swojej drogi jest poczucie, że życie ma sens." s. 58 "Najbardziej szczytową, choć i najbardziej odstręczającą zdobyczą tej epoki jest to, że w porządku rzeczy naturalnych człowiek osiągnął wymiary olbrzyma, w porządku zaś rzeczy nadnaturalnych i wiecznych zmalał do wymiarów karła." s. 59 "Kto psuje jakąś rzecz, żeby lepiej poznać jej istotę, ten zbacza ze ścieżek mądrości." s. 74 "Wszelkie życie ludzkie przeznaczone jest przez Boga do jakiegoś zadania." s. 74 "Osoba mająca określony talent jest powołana do jego rozwijania (por. Mt 25, 14-30). Czasem właśnie na tej drodze będzie dążyć do świętości." s. 93 "Dalekie cele pozwalają [...] trzymać kurs. Bez nich łatwo zaczęlibyśmy dryfować, wabieni na przykład bardziej zajmującymi bliższymi celami. [...] osoby bez wyraźnego celu odległego często zmieniają kierunek działania, podczas gdy osoby o jasno wytyczonym celu nie zbaczają z kursu" s. 127 "Św. Ignacy Loyola pouczał, że "ten, kogo ogarnęła pociecha duchowa, powinien myśleć nad tym, jak się będzie zachowywał w strapieniu, które później nadejdzie, i niech nabiera nowych sił na taki czas." s. 144 "Samotność, która jest elementem każdego wezwania, dla niektórych ludzi ryzykuje stać się bolesnym osamotnieniem." s. 145 "Dając człowiekowi zadanie, Pan udziela mu niezbędnych darów i przygotowuje do spełnienia tego, co zostało polecone." s. 157 "Gandalf w rozmowie z Frodem także podkreślił: Skoro jednak zostałeś wybrany, musisz dać z siebie tyle siły, serca i rozumu, na ile cię stać." s. 158 "Kształtowanie intymnej więzi z Panem wymaga wsłuchiwania się w Jego Słowo. Ciągła obecność innych i nadmiar hałasu przeszkadzają człowiekowi w tym i prowadzą go do zagubienia. Potrzebna więc jest cisza i przebywanie samemu." s. 160-161 "Niepowodzenie w spełnieniu się jest ostatecznie niepowodzeniem w związku człowieka z Bogiem." s. 176 "Paradygmatem uznawanym po Soborze Watykańskim II za centralny dla moralności chrześcijańskiej jest powołanie człowieka." s. 194