Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Choć styl się poprawił, to jednak gwiazdkę mniej od poprzedniej części. A czemu to? Ano, przez przeskok z w miarę przyziemnej fabuły na walkę z niemal bóstwami o władzę nad światem, co mnie jakoś szczególnie nie kręci. Po zakończeniu poprzedniej książki spodziewałam się zmagań naszych bohaterów na rynku i konkurencji z gildiami, obserwowania, jak sobie radzą przeciwko korporacjom, które mają niemalże monopol... A tu nic, figa z makiem. Przeskok czasowy i bam, starożytne bóstwo powraca, trzeba je powstrzymać. W dodatku przesłanie, blah. Najlepiej, to jakby wszyscy ludzie się myślowo połączyli i mieli dokładnie takie same opinie, wtedy na świecie zapanowałby wreszcie pokój! Coś, co w innej - lepszej - powieści byłoby złowrogą machinacją do powstrzymania, tutaj jest rozwiązaniem. Póki co tylko dla kilku osób - ale no, nie zdziwię się, jak w finale trzeciej części połączy się wszystkich ludzi czy coś. No bo po co komu indywidualizm i wolność. Najbardziej mnie rozwala, że złol z tej części chce zrobić prawie że to samo i jest nadal traktowany jako złol. Jedynie i wyłącznie dlatego, że on by się ustawił na czole, a bohaterowie stawiają na kolektyw. Ale dla jednostki, co to za różnica? Żadna, pod butem jest i tak. Autorowi chyba brakuje refleksji nad sobą i swoimi poglądami. A tak poza tym to dwóch moich ulubionych bohaterów w zasadzie jest w tej chwili poza planszą więc.... Uhhh, pewnie przeczytam trzecią część bo tragedii nie było, ale jestem zdecydowanie mniej zadowolona niż po pierwszym tomie.