Dariusz Kurowski

Bardzo dobra autobiografia Władysława Żmudy, w której obok wydarzeń czysto piłkarskich znajdziemy bardziej osobiste historie, a także te - teoretycznie - mniej powiązane z samą piłką nożną, jak realia historyczne epoki PRLu w Polsce, Włoszech czy w USA. Książka kończy się podsumowaniem statystycznym kariery zawodniczej pana Władysława, a także kilkudziesięcioma fotografiami. Żeby nie było tak różowo, wkradło się kilka błędów, m. in. na stronie 134 Matysik jest błędnie podany jako strzelec gola przeciwko NRD (był to Smolarek),a na str. 177 mamy literówkę "Ta syntetyczna trawa była bardzo tempa"... Ogólnie jednak pozycję tę czyta się bardzo przyjemnie, polecam ją gorąco nie tylko fanom piłki nożnej.