Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Ireneusza Zalewskiego jest zbiorem jego tekstów publikowanych w różnych warszawskich czasopismach. Wiąże się z tym rozmaitość podejść do opisywanych przez Zalewskiego przedwojennych adresów. Raz interesuje go głównie architektura, urbanistyka, innym razem mieszkańcy, zwyczaje miejskie międzywojennej stolicy, a jeszcze innym losy przedsiębiorstw funkcjonujących w mieście przed wojną. Dzięki temu lektura dostarcza kopalni anegdot i informacji o mieście, które odeszło wraz z wybuchem II wojny światowej. To, co łączy krótkie felietony, to nostalgia za tym, co odeszło. Trudno też nie zgodzić się z oburzeniem autora nie tylko na zniszczenie miasta, ale i niechęć do jego bardziej całościowego odbudowania po wojnie. W tym sensie lektura może być trudna, często porusza w nas silne emocje (choć nierzadkie są teksty, które ze względu na lżejszą tematykę, sprawiają, że nie popadamy przy czytaniu w melancholię). Z drugiej strony forma książki jest bardzo przystępna: krótkie gawędy autora nie zmuszają nas do wygospodarowywania dużej ilości czasu na zapoznanie się z nimi.