Philip Lymbery

Pozwolę sobie rozpocząć moją opinię od zastrzeżenia, że książka nie powinna być w żaden sposób wykorzystywana do wywierania presji w zmianie swoich przekonań życiowych, nawyków żywieniowych i tym podobnych. Jest to natomiast niezwykle cenna pozycja, bezstronnie przedstawiająca rzeczywistość przemysłu mięsnego. Z tym, że ja akurat chciałabym się odwołać do swojego doświadczenia. Przechodzenie na dietę wegetariańską następowało w moim życiu samoistnie przez rok. Po roku stwierdziłam, że zarówno mój organizm czuje się lepiej po automatycznym odrzuceniu pewnych składników pokarmowych, jak i na poziomie niefizycznym przyszło do mnie coś w rodzaju dumy moralnej ze swojego zachowania. Wtedy zaczęłam się interesować bardziej tym tematem, pielęgnować dietę, poszerzać wiedzę. Jeżeli już wcześniej spostrzegałam problem istnienia mięsa na rynku, to jedynie w ramach współodczuwania z cierpiącymi na rzecz tego procederu zwierzętami. Natomiast po lekturze Farmagedonu perspektywa rozszerzyła mi się o 300%. Wniosek? Masowa produkcja mięsa szkodzi w zasadzie wszystkiemu. Niszczona jest ludziom przyszłość, atmosfera ziemi, woda; zabija się pomniejsze organizmy by nabić nimi i mieszanką innego obrzydlistwa zwierzęta, które potem pojawią się na półkach za parę groszy/kg. Ogromnie się wzruszyłam i pomyślałam ,,Wow, nie zrobiłam czegoś dobrego wyłącznie dla tego kurczaka, jedząc dziś tofu. Być może oszczędziłam jakiejś biednej rodzinie większej ilości brudów wokół jej domu; zyskałam nieco cennej wody i nie dołożyłam cegiełki do zjawiska globalnego ocieplenia.''. Dzięki tej książce poczułam zadowolenie z siebie i swoich możliwości, bo wiem, że moje codzienne działania są korzystne również dla reszty świata. Poczucie synchronizacji z naturą, ludźmi, porządkiem świata i możliwość powstrzymania w najmniejszym stopniu cierpienia zwierząt, to rzecz niesamowita. Podsumowując - książka bawi, uczy, wzrusza i pozostawia z poczuciem świadomości swojej sprawczości.