Zofia Różycka

To już trzecia z genialnie, przepięknie i kolorowo wydanych książek o ptakach gdyńskich. Tym razem jest więcej tekstu niż w poprzednich, za co podciągam ocenę maksymalnie w górę. Mimo wszystko uważam, że odbiór treści autorstwa Jakuba Typiaka nie byłby tak fascynujący, gdyby nie ilustracje Zofii Różyckiej. Są idealne, uwielbiam taki styl! W ogóle ta lektura była dla mnie świetną przygodą i niezwykłym odkryciem. Nie wiedziałem, że remont falochronu został odłożony w czasie, a późniejsza przebudowa zmodyfikowana pod lęgi rybitwy czubatej; że mewy srebrzyste, dokarmiane z parapetów, zapamiętują okna i wracając tam potrafią stukać dziobem w szybę, upominając się o kolejną porcję pożywienia; że niektóre ptaki znoszą do gniazd niedopałki papierosów, ponieważ te działają odstraszająco na pasożyty (niestety "pety" mają też skutek uboczny w postaci wielu chorób piskląt). I z takich właśnie niezwykłych historii i ciekawostek składa się ta książka. Poza tym są praktyczne wskazówki: co zrobić z podlotami i pisklętami, które wypadły z gniazda, gdzie zgłaszać ranne ptaki, jak i czym ptaki dokarmiać, skąd zdobyć darmowy karmnik i jak go odpowiednio zamocować, przed czym i jak chronić ptaki, a także jakie drapieżniki w mieście zagrażają naszym skrzydlatym przyjaciołom i jak chociaż spróbować je przed nimi zabezpieczyć. Dodatkową gratką są rozpisane cztery wspaniałe ptasie spacery: wiosna w Kępie Redłowskiej, lato nad Jeziorem Kackim, jesień na plaży między Oksywiem a Babimi Dołami i zima w porcie. Na końcu jest przewspaniale ilustrowany indeks ptaków. A poza tym to cała książka jest utrzymana w duchu ogromnego szacunku nie tylko do ptaków, ale całej przyrody.