Najnowsze artykuły
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Spotkanie“ Agnieszki Ptak
2
ArtykułyŚwiętujemy Dzień Ziemi 2024. Oto najciekawsze książki dla każdego czytelnika
17
ArtykułyPokaż książkę, zgarnij kawę! Lubaszka łączy siły z Wydawnictwem W.A.B i Uroboros2
Artykuły„Muzea to miejsca cudów w zasięgu ręki” – wywiad z Thomasem Schlesserem, autorem książki „Oczy Mony”2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Pasijans Pavao Pavličić
Wysoki poziom typowy dla kryminałów o Remetinie. Nie jestem znawczynią gatunku, więc trudno mi powiedzieć, czy przypadek był trudny do rozwiązania, ale książka trzyma w napięciu, nie ma przestojów i tylko ostatnie akapity wprowadzają lekkie zwątpienie, ale ja mam zawsze problem z końcówkami kryminałów z tego cyklu. Na plus - nieco ponury nastrój, jaki towarzyszy głównemu bohaterowi powiesci.Štićena osoba Pavao PavličićFabuła: Redaktor Remetin przekonuje się, że dziś samochody nie są już tak solidne, jak kiedyś. Gdy w jego nowym aucie hamulce odmawiają posłuszeństwa nie jest nawet szczególnie zaskoczony. Starego samochodu pozbył się przecież niemal wbrew swojej woli. Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy okazuje się, że auto zostało uszkodzone celowo, staje się przy tym jeszcze groźniejsza, gdy ginie, w konsekwencji identycznej awarii, młody biznesmen z Zagrzebia – właściciel identycznego samochodu, a przy tym sąsiad Remetina. A nie jest to jedyna śmierć, z którą przyjdzie się zmierzyć bohaterom tego kryminału. Moje odczucia: Ostatnio czytając książki natrafiam na moment zniechęcenia, w czasie którego muszę walczyć z pokusą odłożenia ich na co najmniej rok na półkę. Tym razem było tylko trochę inaczej. W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać, czy Remetin nie robi się nieco za stary, a jego niechęć do tego, co nowe nie staje się jakimś rodzajem manifestu autora. Na szczęście, Ivo podchodzi do zmian niechętnie, ale ze zrozumieniem. Nie ma tu powtarzania, że kiedyś było lepiej, ludzie spotykali się ze sobą i nie tracili wzroku „siedząc w telefonie”. Jest raczej świadomość tego, że w pewnym wieku nie trzeba już gonić za każdą nowością. Pokrzepiona czytałam dalej i zostałam wynagrodzona chyba najładniejszą końcówką kryminału z tej serii, z jaką miałam do tej pory do czynienia, znacznie lepszą niż choćby w „Pasjansie”. Ps: Nie ma poloników, ale jest wątek gejowski potraktowany zresztą z dużą dozą wrażliwości. Podobała mi się pewna nieporadność bohaterów stykających się z pewnymi zachowaniami po raz pierwszy i zastanawiającymi się, jak się do nich ustosunkować.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
