Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia opisana przez Banesha Hoffmanna (1906-1986),fizyka teoretycznego z Institute for Advanced Study w Princeton, zaprzyjaźnionego swoją drogą z Albertem Einsteinem, jest niezwykła nie tylko poprzez tytuł. Książka pt. "Niezwykła historia kwantów" opowiada bowiem o burzliwym i niezwykłym okresie rewolucji naukowej pierwszej połowy XX wieku, której owocem została teoria kwantów - jedna z najważniejszych teorii naukowych ludzkości. Od Plancka i Einsteina, przez Rutherforda, Bohra, Heisenberga, Pauliego, Schrodingera, Borna, Diraca i innych, aż po Feynmana; od atomu Rutherforda czy Bohra, przez mechanikę macierzową Heisenberga, funkcję falową Shrodingera, obraz Diraca, rozmyte orbitale prawdopodobieństwa elektronów, aż po elektrodynamikę kwantową Feynmana i wzmianki o oddziaływaniu słabym i silnym, autor próbuje przeprowadzić czytelnika w sposób zrozumiały i pełen pasji przez ten rewolucyjny okres w historii fizyki. Całość, ujęta nieco w luźne ramy chronologiczne - luźne, gdyż historia powstawania teorii kwantów zataczała nieustanne koło; co raz czerpano bowiem z poprzednich teorii i uzupełniano je albo też tworzono nowy, homogeniczny i matematycznie tożsamy, obraz mechaniki kwantowej - pozwala nie pogubić się pośród gąszczu trudnych językowo pojęć i koncepcji. Dodatkowo, na korzyść "Niezwykłej historii kwantów" przemawia to, iż została napisana z perspektywy osoby zawodowo zajmującej się fizyką i obserwującą na żywo zmagania największych geniuszy fizyki kwantowej z próbą zrozumienia świata mikroskopowego. Podsumowując, książkę czyta się fantastycznie, niemal jednym tchem, choć z zastrzeżeniem, że trzeba wcześniej nieco oswoić się z niektórymi pojęciami fizycznymi, gdyż bez podstawowej wiedzy na ich temat "historia kwantów" może się okazać trudną do przełknięcia, niczym źle przyprawiona potrawa. Lektura ww. posiada jednak, wedle mojego uznania, dwa minusy - duży i mały (dlatego ocena 8/10). Duży - to lata wydania tytułu. Ostatni fragment książki, którym jest ponad pięćdziesięciostronicowe "post scriptum", napisany został w 1957 r. Obecny stan fizyki prezentuje się zupełnie inaczej. Próżno zatem oczekiwać chociażby wzmianki o Modelu Standardowym czy polu Higgsa. Oczywiście, nie wpływa to na jakość przekazywanej wiedzy dotyczącej samych podstaw mechaniki kwantowej, ponieważ te się nie zmieniły do tej pory. Drugim, mniejszym minusem, jest niemal kompletny brak jakichkolwiek wzorów fizycznych w książce. Wydaje mi się, że czasem podczas opowieści o niektórych specyficznych właściwościach kwantów przydałoby się dodać coś co "zobrazowałoby" słowną definicję podaną przez autora. Niemniej, polecam każdemu pasjonatowi fizyki. Zważywszy, iż książka poziomem przedstawionej wiedzy przewyższa wiele dzisiejszych pozycji popularno-naukowych.