Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale wróciły wspomnienia! Mając tę książkę w ręku i patrząc, kto ją napisał, cofnęłam się do początków swojego bookstagrama i przypomniałam sobie, jak to kiedyś było… A, że ja uwielbiam romanse sportowe, więc tutaj w ciemno sięgnęłam po książkę. Tym bardziej że napisał to jeden z moim ulubionych duetów. On jest futbolistą. A ona jest byłą narzeczoną jego brata. Spotykają się w starym zajeździe, który jedno chce sprzedać, a jedno pozostawić. Kto wygra? Okeeeeej, więc tak. Historia od samego początku mnie zaciekawiła, jednak już po dwóch rozdziałach, miałam wrażenie, że coś jest nie tak. Jakoś było tak bez emocji, trochę nudnawo, brakowało tej książce tego czegoś. Była taka bezpłciowa. I nie winie tutaj autorek, bo zajrzałam do oryginalnej wersji i było o niebo inaczej. Tutaj książka, niestety, otrzymała bardzo słabe tłumaczenie. Bohaterowie wyszli tacy bezosobowi, bez emocji. Nijacy. Słownictwo używane było odpychające. No powiem szczerze, że po jakiś 30% miałam już tej książki więcej nie ruszyć. Ale nie mogłam tego zrobić! Bo jak już zapomniałam o tłumaczeniu i bardziej wczułam się w całą fabułę, to okazało się, że ta historia łapie za serce. Dwóje bohaterów, którzy się pokochali, ale nie mogą być ze sobą. Zakazane uczucie, które musi umrzeć i nigdy się nie rozwinąć. Było mi bardzo przykro, gdy okazało się, że Presley i Levi nie mają przyszłości. A potem byłam zła, że jedna durna osoba potrafiła ich ot tak rozdzielić! No kto ma taką władzę?! Kto decyduje o tym, czy można kogoś kochać, czy nie?! Widzicie, jaki tutaj jest paradoks? Fabuła sama siebie musiała wybronić, bo tłumaczenie ją zniszczyło. Ktoś, kto weźmie tę książkę i zobaczy jak nieudolne jest to tłumaczenie, to ją odłoży i już do niej nie wróci. A szkoda, bo ta historia ma naprawdę piękne wnętrze. Współpraca reklamowa @