Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pewien człowiek zwracał się codziennie do Stwórcy z prośbą o wygranie miliona w Lotto. Modlił się żarliwie i ciągle nic. Pewnego dnia Stwórca rzekł do niego: Jak mam Ci pomóc! Może w końcu wysłałbyś ten kupon! Nic się samo nie wydarzy. Wszelkiego rodzaju poradniki jak zdobyć to czy tamto, jak ugotować, jak schudnąć, jak zarabiać z reguły szybko mnie nużą i w większości przypadków nasza wspólna przygoda kończy się na kilku, kilkunastu stronach. Dlatego z pewną dozą nieśmiałości sięgnąłem po książkę, która ma z założenia zagwarantować czytelnikowi, nie tylko zdobycie pracy, ale zdobycie pracy wymarzonej. Zawsze marzyłem o takiej pracy. Ba! Kto nie marzył. Stąd przeczytałem wstęp, potem pierwszy rozdział, a od następnych nie mogłem się już oderwać…potem żałowałem, że to już koniec książki. Dlaczego? Dlatego, że ta książeczka nie traktuje tylko o tym, jak znaleźć jakąś tam pierwszą lepszą pracę. To pozycja o tym, jak należy właściwie podejść do tematu, a także bardzo ciekawa propozycja dla tych, którzy nie lubią swojego obecnego zajęcia, albo ciągle narzekają na powierzone im obowiązki. Można śmiało rzec, że to nieduże dzieło traktuje o tym, jak ważne jest, aby dobrze pracując wykonywać codzienne obowiązki z przyjemnością i zaangażowaniem. Wszak praca to nasze drugie życie. Kto by nie chciał mieć pracy, którą lubi, wykonywać ją z przyjemnością i otrzymywać za to wynagrodzenie. Uważacie, że to tylko utopia? Otóż nie! Nic bardziej mylnego. Cztery krótkie rozdziały traktują właśnie w sposób bardzo przystępny o tym, jak kształtuje się rynek okiem pracownika, jak szukać tej wymarzonej pracy w sytuacji, gdy jesteś absolwentem, młodą mamą, gdy chcesz zmienić zawód lub pracować zdalnie albo przyjechałeś z zagranicy. Dowiesz się, jak szukać, gdzie szukać, na co zwracać uwagę, jakie kompetencje są istotne, co należy promować a, gdzie popełnia się błędy. Świetny jest rozdział trzeci, gdzie autorki zdecydowały się przedstawić na łamach książki kilka osób, które ze swojej perspektywy przedstawiają to, jak widzą obecny rynek pracy i jak się na nim odnalazły. Wywiady z tymi osobami ubarwiają poradnik, który nabiera jakby innego wymiaru. Jak w przysłowiu: „Bliższa koszula ciału”. W końcu tu nie chodzi o to, aby czytelnika zarzucić swoją wiedzą, (a tą autorki posiadają ogromną),ale przedstawić mu świat realny i praktycznie opisać problemy. Bo przecież każdy z nas dobrze wie, że teoria sobie a praktyka sobie. Właśnie czwarty rozdział, zatytułowany „Poradnik praktyka” wyśmienicie ukazuje sedno problemu. Dowiemy się z niego, jak szukać ofert, jak czytać i analizować ogłoszenia, jak rozmawiać z rekruterem i przygotować się do takiego spotkania. Jest nawet krótki poradnik w formie rysunków o tym, w jaki sposób mogą wyglądać dokumenty aplikacyjne. Wisienką na torcie jest rozdział piąty. Traktuje on o równowadze pomiędzy życiem prywatnym i zawodowym, co stanowi rzadkość w tego typu publikacjach. Króciutki, ale dosadny, z właściwą dla autorek werwą i energią pokazuje problem balansu między pracą i życiem prywatnym w naszej polskiej rzeczywistości. Autorki przedstawiają problem ze strony zarówno pracownika, jak i pracodawcy. Także i tym razem świetnie wyczerpują temat i skłaniają do refleksji. Książka napisana przez Sylwię Konik i Justynę Wydrę traktuje z pewnością o jednej bardzo istotnej rzeczy. Praca wymarzona to taka, o którą musimy się postarać, zanim ją wreszcie zdobędziemy. Być może na trudnej drodze do sukcesu nie raz przyjdzie zmienić nam swój punkt widzenia. Bo przecież nic się samo nie wydarzy. Nie można liczyć na to, że nagle stanie się cud i trafisz sześć liczb w Lotto, gdy nawet nie wysłałeś kuponu. Napisana lekko, świetnym, bardzo ciekawym, dowcipnym i zrozumiałym językiem książka o tym, jak znaleźć skutecznie pracę i to właśnie tą wymarzoną wpasowuje się genialnie na obecnym dość specyficznym i trudnym rynku. I co ciekawe niesie jeszcze jedno bardzo ważne przesłanie. W życiu można wszystko. No może nie wszystko, ale bardzo wiele. Trzeba tylko ruszyć się wreszcie, zacząć od pierwszego kroku i unieść największy ciężar świata, czyli...WŁASNE…cztery litery". Bez tego nic się samo nie wydarzy. Czytaj więcej: http://bachorski.wordpress.com/