M Duntau

Zbior, w przewazajacej czesci, dobrych, starych, radzieckich opowiadan s-f. Dla mnie to byl raczej nostalgiczny powrot do literatury, ktora czytywalem bedac mlodziakiem. I jak zawsze, w takich przypadkach, podchodzilem do niej z duza doza wyrozumialosci I cierpliwosci. Ten zbiorek czyta sie przyjemnie. Jest tutaj sporo o robotach, sztucznej inteligencji I podobnych sprawach. Sporo cudownej I naiwnej, radzieckiej wiary w moc stworcza czlowieka. Opowiadanka, w gruncie rzeczy dosc infantylne I plytkie, ale z przyjemnoscia zapuscilem sie w rewir tej naukowej, badz co badz, fantastyki. Polecam dla fanow gatunku.