Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kazimierz Karolczak
7
6,3/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, historia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
12 przeczytało książki autora
92 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Bł. Michał Czartoryski OP (1897-1944) i jego czasy
Marek Miławicki OP, Kazimierz Karolczak
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2018
Rodzina Dzieduszyckich herbu Sas w XIX i XX wieku
Kazimierz Karolczak
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2013
Kraków i Galicja wobec przemian cywilizacyjnych (1866-1914). Studia i szkice
7,7 z 7 ocen
96 czytelników 1 opinia
2011
Dzieduszyccy. Dzieje rodu. Linia poturzycko-zarzecka
Kazimierz Karolczak
9,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2001
Wielka Historia Polski 1815-1848
Henryk Żaliński, Kazimierz Karolczak
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1999
Wielka Historia Polski 1848-1885
Jan Ryś, Kazimierz Karolczak
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1999
Wielka Historia Polski 1696-1815
Franciszek Leśniak, Kazimierz Karolczak
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1998
Najnowsze opinie o książkach autora
Kraków i Galicja wobec przemian cywilizacyjnych (1866-1914). Studia i szkice Norman Davies
7,7
Niniejszy zbiór studiów i szkiców poświęcony jest Galicji – krajowi, którego już nie ma. Nie sposób omawiać po kolei wszystkich artykułów zgromadzonych w tym tomie, wszystkie jednak dotyczą spraw galicyjskich i we wszystkich wyraźnie zaakcentowane zostały przemiany, do jakich doszło na tym obszarze przed I wojną światową. Nowoczesność, modernizacja, postęp – te terminy pojawiają się w każdym z tekstów tego zbioru. Niezależnie od tematyki. Ta zaś jest niezwykle różnorodna. Podam kilka przykładów: Andrzej Chwalba podejmuje problem industrializacji Galicji, Gabriela Matuszek śledzi galicyjskie emancypantki, Magdalena Sadlik opowiada o Krynicy, a Marian Stala przedstawia mało znaną futurystyczną powieść Michała Bałuckiego. Mimo iż stosunkowo największa część tekstów „Krakowa i Galicji...” dotyczy zagadnień literaturoznawczych, reprezentowane są też takie dziedziny jak historia sztuki, historia filozofii, a nawet... afrykanistyka. Tak szeroki dobór tematów sprawi, że każdy czytelnik z pewnością trafi na coś, co przykuje jego uwagę.
Jak już wspomniałem, zwornikiem wszystkich tekstów jest problem nowoczesności i modernizacji. Wobec zakorzenionego w powszechnej świadomości mitu Galicji jako krainy biednej i zacofanej, a Krakowa jako siedliska elementów klerykalno-arystokratycznych, terminy te wydają się niezbyt dobrze dopasowane. Tymczasem jest inaczej. Epoka autonomii rzeczywiście doprowadziła do rozwoju ziem galicyjskich, w szczególności zaś Krakowa. Czasy to były ciekawe i nie piszę tego wiedziony jedynie nostalgią za la belle époque i Najjaśniejszym Panem (18 sierpnia obchodziłby 184. urodziny!). To właśnie wtedy Galicja „nadgoniła” swoje zaległości względem reszty ziem polskich wydając przy tym wielu wybitnych twórców i naukowców. W przeddzień pierwszej wojny światowej bliższa była nam współczesnym niż epoce o sto lat wcześniejszej. To znacząca zmiana.
Szczególnie interesujące dla mnie były szkice dotyczące Krakowa. Ujmują one dzieje tego miasta z bardzo wielu perspektyw: społecznych, politycznych (aż dwa teksty poświęcono stańczykom),ale i urbanistycznych (bardzo ciekawy tekst Jacka Purchli). W tekstach tych można dostrzec, jak Kraków „wyzwalał się” z kołnierza austriackich fortyfikacji i stawał się powoli Wielkim Krakowem z planów Juliusza Lea. Bardzo ciekawe są także oddziaływania między Krakowem i stołecznym Lwowem, a także literackie wpływy cesarskiego Wiednia. Autorzy poruszają wiele zagadnień mało znanych lub wręcz zapomnianych, jak „naftowe” powieści Ignacego Maciejewskiego czy „Dwaj Juliusze” Lucjana Siemieńskiego (czy ktoś dziś jeszcze pamięta o nim jako pisarzu, a nie tylko tłumaczu „Odysei”?). Dobrze udało się im oddać te wahania między tradycją a nowoczesnością, które były udziałem Galicjan tej epoki. Myślę, że publikacja tego zbioru studiów była świetnym pomysłem wydawnictwa Universitas. Jest to książka niezwykle wartościowa, która pozwala lepiej poznać kulturę tego – by użyć słów Normana Daviesa – „zaginionego królestwa”.
Tomasz Babnis