Ślady wilka (przekład polski Kamil Markiewicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2017) to debiut powieściowy Rolanda Schimmelpfenniga, jednego z najbardziej znanych dramatopisarzy obszaru niemieckojęzycznego. Powieść przykuwa uwagę czytelnika już przy pierwszym zdaniu: W pogodny, lodowaty styczniowy poranek na początku XXI wieku, tuż po wschodzie słońca, samotny wilk przekroczył zamarzniętą rzekę graniczną między Niemcami a Polską.

Minimalistyczny styl i wartka akcja pozwalają czytelnikowi na przeżywanie historii, dopowiadanie znaczeń i odkrywanie marzeń i frustracji bohaterów. W Berlinie stworzonym przez Schimmelpfenninga nie znajdziemy jednoznacznych postaci, oczywistych motywacji i jasnych decyzji. Autor maluje swoją opowieść pełną gamą szarości, pozwalając nam samym nazwać jej odcienie.

Tomasz i Agnieszka, którzy trzy lata temu wyemigrowali do Niemiec, zaczynają mieć już dość. On nie radzi sobie z samotnością, ona z jego częstymi wyjazdami − a żadne z nich z pogłębiającą się między nimi przepaścią. Szesnastoletnia Elisabeth w końcu zdobywa się na odwagę i ucieka od wyzwisk i bicia wiecznie pijanej matki. Razem ze swoim chłopakiem, Miszą, chcą za wszelką cenę dostać się do Berlina. Ojciec Miszy wychodzi z przymusowego odwyku, by odnaleźć syna. Boi się o niego, a jeszcze bardziej boi się, że znów sięgnie po kieliszek. Charly, właściciel małego kiosku, powoli wpada w obsesję. Musi zdobyć broń, żeby ruszyć na polowanie…

Wkrótce ich losy splotą się w najbardziej nieoczekiwany sposób, gdy zaczną podążać śladami wilka.

A wilk już przekroczył granicę.

Roland Schimmelpfennig jest jednym z najważniejszych współczesnych dramaturgów na świecie. Jego sztuki są wystawiane w 40 krajach na całym globie, w tym w Polsce. „Ślady wilka” to jego powieściowy debiut, na którym wyraźnie odcisnęła swój ślad profesja jego autora. To książka o teatralnym sposobie narracji, która świetnie sprawdziłaby się na scenie czy na kinowym ekranie. Książka przemyślana, drobiazgowo skonstruowana, w której nie ma miejsca na ani jedno zbędnie zdanie. Minimum słów – maksimum treści. Można tu mówić o nowatorskim podejściu do literatury, o pewnej świeżości, którą doceni każdy, kto dużo czyta i szuka w literaturze zaskoczeń i olśnień. Jednocześnie są „Ślady wilka” powieścią, którą po prostu dobrze się czyta, mającą wartką akcję, i w której napięcie narasta wraz ze stopniowym zagęszczaniem fabuły. To także książka, która przemawia dobitnie do czytelnika swoją aktualnością i celnością obserwacji. Autor trafia w punkt, opisując traumy swoich bohaterów i tworzy nie tyle portret niemieckiego społeczeństwa, co społeczeństwa w ogóle. A diagnoza tego społeczeństwa, którą każdy czytelnik będzie w stanie po lekturze sam postawić, jest boleśnie przygnębiająca. Warto jednak dać się zabrać do pokrytej śniegiem metropolii, stawić czoło wilkowi i zmierzyć się z niełatwą tematyką, którą Schimmelpfennig z takim kunsztem podjął. - Malwina Sławińska, oficjalna recenzja.

---

Roland Schimmelpfennig w Warszawie – spotkanie z autorem
22 lutego 2018 (czwartek), godz. 18.00 – 21.00
Biblioteka Goethe-Institut, ul. Chmielna 13 a, Warszawa

wstęp wolny
z tłumaczeniem symultanicznym

prowadzenie Roman Pawłowski (TR Warszawa)

Roland Schimmelpfennig (ur. 1967 w Getyndze) – niemiecki dramatopisarz, dramaturg, tłumacz, reżyser, pisarz. Od 1996 roku napisał ponad 30 sztuk teatralnych, które wystawiane są w ponad 40 krajach na całym świecie, jest też najczęściej wystawianym dramatopisarzem w Niemczech. Pracował jako dramaturg lub reżyser rezydent w wiodących teatrach obszaru niemieckojęzycznego, m.in. w Kammerspiele w Monachium, w Schaubühne i Deutsches Theater w Berlinie, w Burgtheater w Wiedniu. Powieść „Ślady wilka” ukazała się w 2016 roku w wydawnictwie Fischer Verlag i znalazła się na shortlist do nagrody Targów Książki w Lipsku. W 2017 roku wydawnictwo wydało drugą powieść Schimmelpfenniga „Die Sprache des Regens”.
 
Roman Pawłowski, krytyk teatralny, literacki, telewizyjny i filmowy, publicysta; kierownik Działu Programowego w teatrze TR Warszawa.