-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Refleksyjna powieść z muzyką w tle. Natsu Miyashita i jej „Las z wełny i stali“
.png)
„Las z wełny i stali” Natsu Miyashity to cudowne zestawienie natury i muzyki, to osobiste odzwierciedlenie doświadczeń życiowych pisarki, które odbiły się szerokim echem wśród japońskiej publiczności, dzięki czemu otrzymała zarówno nominację do nagrody Naoki, jak i samą Nagrodę Księgarzy w 2016 - wyróżnienie przyznawane tytułom wybranym w drodze głosowania przez pracowników księgarń w całym kraju. Filmowa adaptacja powieści miała miejsce w 2018 roku. Książka została przetłumaczona na wiele języków, dając autorce światowy rozgłos. „Las z wełny” i stali to pierwsza książka autorki po polsku.
Miyashita grała na fortepianie od dziecka, ale kontakt z naturą rozpoczął się, kiedy przeprowadziła się z mężem i dziećmi do odległej górskiej wioski Tomuraushi na Hokkaido na rok. Tomuraushi (co w języku Ajnów oznacza „miejsce z wieloma kwiatami”) leży na terenie Parku Narodowego Daisetsuzan, a doświadczenie osiedlenia się tam miało głęboki wpływ na życie i twórczość Miyashity.
Bohaterem książki jest Tomura, który w wielku 17 lat zostaje świadkiem strojenia fortepianu i totalnie zauroczony dźwiękami instrumentu postanawia także zostać stroicielem fortepianów.
Życie Tomury toczy się powoli, cichą warstwą chwil. Od starannie skonstruowanych, epizodycznych rozdziałów, z których można się wiele nauczyć, po styl pisania, w którym zwodnicza prostota języka Miyashity rezonuje wieloma znaczeniami i głębokimi przekonaniami.
„Kiedy wychodziłem na korytarz, za moimi plecami rozległ się dźwięk – musiałem zerknąć przez ramię, by sprawdzić, inaczej w życiu bym nie pomyślał, że dochodził właśnie z fortepianu. Nie brzmiał jak instrument, raczej jak odgłos czegoś o prostszym, konkretniejszym kształcie, wypełnionego wspomnieniami rzeczy, których bardzo nam brakuje – jak coś nieznanego, ale bardzo dobrego”.
W podróży Tomury towarzyszy wiele drugorzędnych postaci: od zaprzyjaźnionej z nim młodych sióstr bliźniaczek - licealistek grających na pianinie - po opiekuna, pod okiem którego nabiera doświadczenia jako stroiciel.
„Należało zacząć od klawiatury. Filcowe krążki pod klawiszami były mocno wytarte – wysokość regulowało się, wkładając pod nie cienkie papierowe podkładki. Zakres ruchu 205 klawisza to zaledwie dziesięć milimetrów, dlatego różnica pół milimetra mogła okropnie utrudnić grę. Po wysokości przyszła kolej na głębokość. Naciskałem każdy klawisz z osobna i sprawdzałem, w którym momencie młotek uderzał w strunę”.
Wspaniała natura Hokkaido jest kolejnym ważnym elementem opowieści, ponieważ Tomura nieustannie porównuje swoje uczucia do lasów Hokkaido:
„Ja naprawdę miałem ten widok przed oczami. Widziałem tamten las. Dlatego dźwięk mnie poruszył – bo brzmiał jak las w tamtych górach”.
„Las wełny i stali” to fascynująca lektura, powolna podróż, w której jedna młoda osoba przekształca zajęcie w powołanie, dając do zrozumienia, że warto szukać sensu w życiu i warto marzyć.
„Opowieść pełna czułości i zaklętych znaczeń... Natsu Miyashita hipnotyzuje czytelnika tajemniczym minimalistycznym pięknem i wrażliwością na ukryte dźwięki. Taką prozę czyta się po prostu z prawdziwą przyjemnością i narastającym zachwytem”, pisze o książce Olga Kowalska z WielkiBuk.com
„Las z wełny i stali” - kolejny przykład świetnej prozy japońskiej
Tomura, nastolatek z małego miasta na dalekiej północy Japonii, pewnego dnia zostaje przypadkowym świadkiem strojenia szkolnego fortepianu. Dźwięk instrumentu przypomina mu górski las w rodzinnych stronach. Oczarowany tym brzmieniem chłopak postanawia zostać stroicielem. Obserwujemy jego pierwsze kroki w tym tajemniczym i wymagającym zawodzie, równocześnie podziwiając piękną i dramatyczną scenerię Hokkaido. Wraz z młodym stroicielem zagłębiamy się w świat muzyki i przyrody, które są ze sobą nierozerwalnie związane.
Proza Miyashity – niespieszna, refleksyjna, skupiona na bohaterach – zapewnia chwilę wytchnienia od gonitwy codzienności i stawia ważne pytania. Las z wełny i stali to nastrojowa opowieść o dorastaniu, szukaniu własnej drogi i pokonywaniu słabości, a przede wszystkim – o odnajdywaniu celu.
O autorce
Natsu Miyashita urodziła się w 1967 roku w prefekturze Fukui. Debiutowała w 2004 roku nowelą „Spokojny deszcz” nominowaną do Nagrody dla Młodych Twórców magazynu „Bungakukai”. W 2016 roku za powieść „Las z wełny i stali” otrzymała Nagrodę Księgarzy – wyróżnienie przyznawane tytułom wybranym w drodze głosowania przez pracowników księgarń w całym kraju. Książka została przetłumaczona na wiele języków, dając autorce światowy rozgłos.
Przeczytaj fragment książki „Las z wełny i stali”
Las z wełny i stali, Natsu Miyashita
Las z wełny i stali, Natsu Miyashita - fragment książki
Artykuł sponsorowany
komentarze [1]
