- Serio, nie rozumiem, czemu tak się jaracie tymi pedałami. Kurde, no! Goście ruchają się w dupę! W DU-PĘ! Tam, gdzie się sra! Naprawdę nie czaicie, jakie to obleśne jest? - Serio, chłopaki, jak wy coś powiecie...! Nie rozumiecie, czym jest prawdziwa, uduchowiona, zakazana miłość! - E tam, pierdolenie, pewnie po prostu robicie se palcówę do tych pedalskich obrazków. - Głupi jesteście i tyle! Ale czego ja się spodziewałam! Co tacy kretyni mogą wiedzieć o takich delikatnych sprawach! - Ej, ale lesbijki to lubię! - Morda, debilu. - Ej, a gdyby jeden pedał był łysym dziadem? O, a drugi grubasem? Też byście się tak jarały? - Nie ma takiej możliwości!

- Serio, nie rozumiem, czemu tak się jaracie tymi pedałami. Kurde, no! Goście ruchają się w dupę! W DU-PĘ! Tam, gdzie się sra! Naprawdę nie ...

Bo widzisz, według Junga... miłość często polega na tym, że tak naprawdę dokonujemy projekcji naszej miłości do siebie na drugą osobę, którą rzekomo "kochamy". Krótko mówiąc, kompletnie ignorujemy jej charakter, tylko tak jakby tworzymy sobie z tego kogoś wyidealizowany obraz doskonałego przedstawiciela płci przeciwnej, odpowiadającego naszym wymaganiom, czyli naszej własnej miłości do siebie. Wyobrażamy sobie, jaki powinien być obiekt naszych uczuć... jak sami chcielibyśmy być kochani... i wizje te nakładamy na obraz drugiej osoby.... To właśnie je tak naprawdę kochamy. Czyli poniekąd, samych siebie ... Jung twierdzi, że miłość ma w sobie sporo z narcyzmu.

Bo widzisz, według Junga... miłość często polega na tym, że tak naprawdę dokonujemy projekcji naszej miłości do siebie na drugą osobę, którą...

Bycie zwyczajnym to żaden wstyd, choć przecież normalnym jest, że każdy chciałby zostać kimś wyjątkowym. Ale przecież już samo to, że jest się kochanym przez rodzinę i przyjaciół oznacza, że dla nich jest się właśnie kimś takim... (...) wiem, że gdy się kogoś kocha, to wystarczy by ten ktoś stał się dla ciebie kimś wyjątkowym. I odwrotnie - gdy ktoś pokocha ciebie to właśnie ty jesteś dla tej osoby kimś takim. (...) Wkrótce zrozumiałem, że pojawił się ktoś dla kogo chciałbym być kimś wyjątkowym.

Bycie zwyczajnym to żaden wstyd, choć przecież normalnym jest, że każdy chciałby zostać kimś wyjątkowym. Ale przecież już samo to, że jest s...