Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam wrażenie, że autor na siłę chciał pokazać jak bardzo miasta archipelagu są złe, zepsute i szare. I na pewno w pewnych momentach tak jest. Ale tak jest w każdym miejscu na świecie. Podejrzane dzielnice znajdziemy w małym miasteczku i w każdej światowej stolicy. Wszędzie znajdziemy krzywy asfalt, szare bloki i ludzi których życie nie ułożyło się tak, jakby tego chcieli. Historie opisane w książce można byłoby napisać na podstawie wizyty w absolutnie każdym mieście.
Zabrakło mi poszukania tego co unikalne. Naprawdę pochylenia się nad istotą opisywania miast. Zrozumienia ich, a nie tylko poszukania najbardziej szarego krajobrazu w okolicy.

Mam wrażenie, że autor na siłę chciał pokazać jak bardzo miasta archipelagu są złe, zepsute i szare. I na pewno w pewnych momentach tak jest. Ale tak jest w każdym miejscu na świecie. Podejrzane dzielnice znajdziemy w małym miasteczku i w każdej światowej stolicy. Wszędzie znajdziemy krzywy asfalt, szare bloki i ludzi których życie nie ułożyło się tak, jakby tego chcieli....

Męska wersja Bridget Jones, która sprawia, że stwierdzamy "Moje życie nie jest takie złe" ;)

Męska wersja Bridget Jones, która sprawia, że stwierdzamy "Moje życie nie jest takie złe" ;)

Jak opisać Madame jednym zdaniem? Doskonała książka z niezwykle irytującym głównym bohaterem.
Powieść wciąga i urzeka, jednak zachowania i maniera bohatera męczą podczas czytania. Chciałoby się czasem zwrócić mu uwagę "Przestań już, wystarczy, daj się w spokoju rozkoszować lekturą".

Jak opisać Madame jednym zdaniem? Doskonała książka z niezwykle irytującym głównym bohaterem.
Powieść wciąga i urzeka, jednak zachowania i maniera bohatera męczą podczas czytania. Chciałoby się czasem zwrócić mu uwagę "Przestań już, wystarczy, daj się w spokoju rozkoszować lekturą".