Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pełna recenzja tu :) -> http://permanentniezadumana.blogspot.com/2019/03/pomien.html

Są książki, które są prawdziwym obcowaniem z Autorem. Takie, których czytanie to wręcz doświadczanie świata jego myśli i uczuć. Do takich książek należy właśnie „Płomień. Wiersze, piosenki, fragmenty notatników”. Należy wspomnieć, że selekcji dokonał sam Leonard Cohen. Jest to istotne także przez wzgląd na to, w jakich okolicznościach miało to miejsce – u kresu jego życia. Co więcej, Cohen miał świadomość tego, iż książka ta jest jego ostatnią. Jak czytamy, miał jednocześnie poczucie, że pozostawił po sobie niedostatecznie wiele.
(...)
Zbiór ten nie stanowi lektury, którą czyta się szybko i odkłada na półkę. Zdecydowanie nie! To bogactwo myśli, uczuć, które zgłębia się powoli, aby co jakiś czas do niego powracać. Niczym listy od wieloletniego przyjaciela, które przechowujemy w pudełku i wracamy, aby odczuć jego obecność. Ta wielowymiarowość wymaga wręcz powolnego tempa czytania, wracania do poszczególnych wątków i refleksji, aby odkryć je na nowo i usytuować w danym kontekście. Dostrzec możemy zarówno odwołania do judeo-chrześcijaństwa czy buddyzmu, co niekiedy przyjmuje wręcz mistyczny charakter, jak i do pozornie zupełnie prozaicznych, a kryjącą w sobie niezwykły wymiar sytuacji. Nie tylko czytamy, ale miejscami wręcz słuchamy – o miłości, bliskości, przemijaniu, samotności i odnajdywaniu nowego w już nam znanym.

Pełna recenzja tu :) -> http://permanentniezadumana.blogspot.com/2019/03/pomien.html

Są książki, które są prawdziwym obcowaniem z Autorem. Takie, których czytanie to wręcz doświadczanie świata jego myśli i uczuć. Do takich książek należy właśnie „Płomień. Wiersze, piosenki, fragmenty notatników”. Należy wspomnieć, że selekcji dokonał sam Leonard Cohen. Jest to istotne...

Niezwykła. Może budzić kontrowersje ze względu na poglądy Pani Alicji (z którymi np. ja często się nie zgadzam), jednak nie zmienia to faktu, że jest to lektura niesamowita, pełna emocji, dająca wgląd w ludzką psychikę w sytuacjach ekstermalnych. Gorycz miesza się ze śmiechem. I cały czas czujemy, że jest w tym wszystkim drugie dno, niczym Puszka Pandory, której lepiej nie otwierać. A wszystko to przepełnione siłą, wzbogacone sposobami na radzenie sobie z sytuacjami dla psychiki wręcz ekstremalnymi.
Jest to spotkanie z człowiekiem, który dzieli się historiami, doświadczeniami swego życia. Rozmówca bardzo wyważony, mądrze nakierowuje kierunek rozmowy i pozwala opowiadać, płynąć myślami i słowami. A siła Pani Alicji aż bije z kartek.

Niezwykła. Może budzić kontrowersje ze względu na poglądy Pani Alicji (z którymi np. ja często się nie zgadzam), jednak nie zmienia to faktu, że jest to lektura niesamowita, pełna emocji, dająca wgląd w ludzką psychikę w sytuacjach ekstermalnych. Gorycz miesza się ze śmiechem. I cały czas czujemy, że jest w tym wszystkim drugie dno, niczym Puszka Pandory, której lepiej nie...

Wspaniała! Fantastyczny Stuart, lekki i inteligentny humor, niezwykłe przygody, niesamowity klimat. Wiele frajdy sprawi zarówno dziecku, jak i dorosłemu. Język i konstrukcja fabuły sprawia, że ma się wrażenie czytania po raz pierwszy tak oryginalnej opowieści. To zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek! :)

Wspaniała! Fantastyczny Stuart, lekki i inteligentny humor, niezwykłe przygody, niesamowity klimat. Wiele frajdy sprawi zarówno dziecku, jak i dorosłemu. Język i konstrukcja fabuły sprawia, że ma się wrażenie czytania po raz pierwszy tak oryginalnej opowieści. To zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek! :)