Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powyższa książka naprawdę wprowadza spory powiew świeżości do jakby nie było dość niszowego, a jednocześnie mocno eksploatowanego wątku wojskowości Rzymskiej i jej sposobu prowadzenia wojen. Odmienny od utartych akademickich schematów punkt widzenia autora i jego przywiązanie do detali potrafi prowadzić do zaskakujących wniosków. Chciałbym móc z czystym sumieniem zarekomendować pracę Goldsworthy'ego każdemu entuzjaście historii starożytnego Rzymu, ale problem, którego nie powinno się zamiatać pod dywan polega na tym, iż owe wydanie jest istną katastrofą godną antycznej tragedii. Ilość literówek, błędów składniowych, czy translacyjnych jest zatrważająca. Czuć, że polskie wydanie było składane na kolanie, momentami wprost z podrzędnego darmowego translatora. Nie wiem, czy to stała praktyka wydawnictwa Napoleon V, czy wpadka przy pracy, ale wszystkie te mankamenty nie powinny budzić litości. Wiedza, zwłaszcza podchodząca pod tak wąskie zagadnienie jest czymś wyjątkowym, ale to jak zostało to opakowane budzi mimo wszystko niesmak i będąc uczciwym musiałem wystawić taką, a nie inną ocenę.

Powyższa książka naprawdę wprowadza spory powiew świeżości do jakby nie było dość niszowego, a jednocześnie mocno eksploatowanego wątku wojskowości Rzymskiej i jej sposobu prowadzenia wojen. Odmienny od utartych akademickich schematów punkt widzenia autora i jego przywiązanie do detali potrafi prowadzić do zaskakujących wniosków. Chciałbym móc z czystym sumieniem...

Moim skromnym zdaniem w całej tej książce zbyt wiele podobieństw do American Psycho i Fight Club, a z kolei za mało oryginalności.

Moim skromnym zdaniem w całej tej książce zbyt wiele podobieństw do American Psycho i Fight Club, a z kolei za mało oryginalności.

Moim zdaniem ta książka nie jest wcale tak zła, jak mogłoby się pozornie wydawać, (choć moja ocena może zadawać temu kłam), oczywiście w zestawieniu z filmem dość mocno się różni, niekoniecznie na samą niekorzyść. Reżyser i scenarzysta wzięli pewien szablon, wzór, tło opowieści, postacie, po czym dopracowali resztę na swoją modłę, aktorzy wlali w grane postacie swojego ducha, natomiast sama książka roztacza swój odrębny klimat, inny od tego w filmie. Co mi się nie podobało? Zdecydowanie narracja (pewnie gdyby nie ona, to książka miałaby sporo wyższe noty). Jest pocięta i chaotyczna, choć przeważnie różne odmienne wątki składają się w końcu w całość. Da się przez to przegryźć, a czy później będzie literacka zgaga, zależy już od podejścia czytelnika. Powieść J. Sallisa dostarcza kilku ciekawostek odnośnie Kierowcy, czy innych postaci, które zostały przez Refna mniej lub bardziej rozwinięte w filmie. Moim zdaniem jeśli komuś bardzo podobał się film, to powinien książkę przeczytać i choć postarać się podejść do niej na luzie, bez wygórowanych oczekiwań. Jest krótka, na jeden wieczór, także łatwo można ją połknąć i wyrobić sobie własną opinię.

Moim zdaniem ta książka nie jest wcale tak zła, jak mogłoby się pozornie wydawać, (choć moja ocena może zadawać temu kłam), oczywiście w zestawieniu z filmem dość mocno się różni, niekoniecznie na samą niekorzyść. Reżyser i scenarzysta wzięli pewien szablon, wzór, tło opowieści, postacie, po czym dopracowali resztę na swoją modłę, aktorzy wlali w grane postacie swojego...