Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Nie zakochałeś się jeszcze we właściwiej osobie? -Niestety, moją jedyną miłością pozostaję ja sam. -Przynajmniej nie martwisz się odrzuceniem, chłopcze. -Niekoniecznie. Od czasu do czasu się odtrącam, żeby było ciekawiej.

-Nie zakochałeś się jeszcze we właściwiej osobie? -Niestety, moją jedyną miłością pozostaję ja sam. -Przynajmniej nie martwisz się odrzuceni...

Sarkazm to ostatnia deska ratunku, dla osób o upośledzonej wyobraźni.

Sarkazm to ostatnia deska ratunku, dla osób o upośledzonej wyobraźni.

Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

-Powiedziałeś, że chcesz się przejść. Jaki spacer trwa sześć godzin?! -Długi?

-Powiedziałeś, że chcesz się przejść. Jaki spacer trwa sześć godzin?! -Długi?

W tym momencie drzwi się otworzyły, a Jocelyn wydała cichy okrzyk. – Jezu! – To tylko ja – odezwał się Simon. – Choć już mi mówiono, że podobieństwo jest uderzające.

W tym momencie drzwi się otworzyły, a Jocelyn wydała cichy okrzyk. – Jezu! – To tylko ja – odezwał się Simon. – Choć już mi mówiono, że podo...

-Przyszliśmy do Jace'a – powiedziała Clary. – Dobrze się czuje? – Nie wiem. Normalnie też tylko leży na podłodze i się nie rusza?

-Przyszliśmy do Jace'a – powiedziała Clary. – Dobrze się czuje? – Nie wiem. Normalnie też tylko leży na podłodze i się nie rusza?

– Czy on cały czas tak stoi przy oknie i mamrocze coś o krwi? – Nie. Czasami robi to siedząc na kanapie.

– Czy on cały czas tak stoi przy oknie i mamrocze coś o krwi? – Nie. Czasami robi to siedząc na kanapie.

Alec obserwował ich przez uchylone drzwi. Jace opierał się o umywalkę, jego siostra czyściła mu rany i owiązywała je białą gazą. – Dobrze, a teraz zdejmij koszulkę. – Wiedziałem, że musisz coś z tego mieć.

Alec obserwował ich przez uchylone drzwi. Jace opierał się o umywalkę, jego siostra czyściła mu rany i owiązywała je białą gazą. – Dobrze, a...

Niechętnie to przyznaję, ale mamy ze sobą coś wspólnego, wampirze. - Świetne włosy? - podsunął Simon.

Niechętnie to przyznaję, ale mamy ze sobą coś wspólnego, wampirze. - Świetne włosy? - podsunął Simon.