Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia, czy sam autor tak pisze, ale miałam wrażenie, że w każdym rozdziale czytam w kółko jedno zdanie. Liczne powtórzenia, niektóre przykłady przytaczane nie wiadomo po co. Zbyt dużo też tych "motywujących cytatów", na które po kilkudziesięciu stronach nie mogłam już patrzeć.
Co do treści, to mam wrażenie, że można by ją zamknąć w dwóch-trzech stronach i byłoby to bardziej wartościowe. Niektóre porady w stylu "jesteś smutny? po prostu przestań, uśmiechnij się". Ja rozumiem, że czasem takie proste hasła działają, ale żeby wypełniać nimi całą książkę? Momentami też czułam, że autor idzie w dobrym kierunku i to co chce przekazać naprawdę ma sens, ale robił to w sposób płytki, wręcz infantylny.
Trochę szkoda, bo ta pozycja naprawdę miała potencjał i jeszcze po pierwszym rozdziale mi się podobała.

Nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia, czy sam autor tak pisze, ale miałam wrażenie, że w każdym rozdziale czytam w kółko jedno zdanie. Liczne powtórzenia, niektóre przykłady przytaczane nie wiadomo po co. Zbyt dużo też tych "motywujących cytatów", na które po kilkudziesięciu stronach nie mogłam już patrzeć.
Co do treści, to mam wrażenie, że można by ją zamknąć w...