Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przez około 1/3 książki zwyczajnie się nudziłam. W końcu ile można czytać przemyślenia półnagiej kobiety uwięzionej w domku letniskowym? Mimo wszystko Kingowi jakoś udało się mnie zaciekawić motywem "Śmierci" w roli gościa, cała postać tak mnie zaciekawiła, że wytrwałam do końca.
Szkoda mi tylko głównej bohaterki, z której na dobrą sprawę nie pozostało nic poza całkowicie zdemolowaną psychiką.
Plus za to, że ładnie łączy się z "Dolores Claiborne"

Przez około 1/3 książki zwyczajnie się nudziłam. W końcu ile można czytać przemyślenia półnagiej kobiety uwięzionej w domku letniskowym? Mimo wszystko Kingowi jakoś udało się mnie zaciekawić motywem "Śmierci" w roli gościa, cała postać tak mnie zaciekawiła, że wytrwałam do końca.
Szkoda mi tylko głównej bohaterki, z której na dobrą sprawę nie pozostało nic poza całkowicie...

Początkowo trudno mi było zrozumieć o co chodzi, przyzwyczajona do narracji łączonej- raz w 3 osobie, raz w pierwszej... jednak gdy wreszcie zaczęłam się przyzwyczajać i skupiłam na fabule doznałam szoku. Mimo opryskliwego podejścia Dolores...zaczynałam ją lubić!
Jedna z niewielu książek Stephena, którą przeczytałam szybko, prawie bez przerywania.
Zdecydowanie polecam, chociaż warto przeczytać sobie jako dodatek "Grę Geralda", bo książki się zazębiają.

Początkowo trudno mi było zrozumieć o co chodzi, przyzwyczajona do narracji łączonej- raz w 3 osobie, raz w pierwszej... jednak gdy wreszcie zaczęłam się przyzwyczajać i skupiłam na fabule doznałam szoku. Mimo opryskliwego podejścia Dolores...zaczynałam ją lubić!
Jedna z niewielu książek Stephena, którą przeczytałam szybko, prawie bez przerywania.
Zdecydowanie polecam,...

Cujo niezbyt przypadł mi do gustu. Może to rozciąganie czasowe, gdy bohaterowie siedzą w samochodzie, może to coś innego... jednak musiałam się zmuszać, żeby doczytać do końca.
Mimo wszystko muszę zaznaczyć, że pies jako narrator, a właściwie jeden z narratorów- ten zabieg jest ciekawy.
Chociaż po Kingu można się było tego spodziewać, w końcu jest zdolny do wszystkiego.

Cujo niezbyt przypadł mi do gustu. Może to rozciąganie czasowe, gdy bohaterowie siedzą w samochodzie, może to coś innego... jednak musiałam się zmuszać, żeby doczytać do końca.
Mimo wszystko muszę zaznaczyć, że pies jako narrator, a właściwie jeden z narratorów- ten zabieg jest ciekawy.
Chociaż po Kingu można się było tego spodziewać, w końcu jest zdolny do wszystkiego.